Co słychać u Quentina Tarantino i Feet?

• Fiksacja na punkcie stóp Quentina Tarantino w swoich filmach jest dobrze znanym aspektem jego kariery filmowej.
• Powtarzające się w filmach Tarantino ujęcia stóp nie służą żadnemu konkretnemu celowi narracyjnemu ani estetycznemu; są one wyłącznie twórczym wyborem.
• Pomimo kontrowersji wokół sposobu, w jaki Tarantino traktuje kobiety i jego osobistego zachowania, fetysz stóp w jego twórczości nie wydaje się mieć wpływu na jego relacje zawodowe.

The Quentina Tarantino Trend stóp jest obecnie znanym aspektem twórczości filmowca. Jest wiele elementów, które czynią filmy Tarantino tak wyjątkowymi – począwszy od poziomu i stylu przemocy, poprzez dialogi i liczne odniesienia do popkultury, aż po częste ujęcia stóp (zwłaszcza kobiecych). Czy to oznacza, że ​​istnieje fetysz stóp Quentina Tarantino? Wraz z wydaniem Pewnego razu... w Hollywood , najpierw jako film z 2019 r., a następnie jako kolejna nowelizacja (również autorstwa Tarantino), ponownie pojawiło się stare pytanie: co się dzieje ze fenomenem stóp Quentina Tarantino?

Przez całą karierę filmową Quentina Tarantino sceny stóp były głównym tematem dyskusji wśród widzów. Kariera filmowa Tarantino, jaką poznał świat, rozpoczęła się od Rezerwowe Psy w 1992 roku i choć spotkał się z uznaniem krytyków, jego wielki przełom nastąpił w 1994 roku wraz z Pulp Fiction historia, styl wizualny i dialogi podkreślają jego styl. Pulp Fiction zawierał także pierwsze przykłady fetyszu stóp Quentina Tarantino, który utrzymuje się nawet w filmach, w których odgrywał rolę, ale nie reżyserował. Fiksacja na stopach Quentina Tarantino wyjaśniona w całości pokazuje, dlaczego jest to jeden z najdziwniejszych aspektów jego kariery.

10 oznak, że oglądasz film Quentina Tarantino

Quentin Tarantino ma wyraźnie niepowtarzalny styl. Jeśli zauważysz którykolwiek z nich, prawdopodobnie oglądasz któryś z jego filmów.

kiedy wróci Outlander

Tarantino nie ma prawdziwego powodu, żeby strzelać w stopy

Sceny ze stopami to wybór czysto kreatywny

Ujęcia stóp Quentina Tarantino, które pojawiają się wielokrotnie w jego filmach przez większość czasu nie służą celom narracyjnym, ani nawet estetycznym – są tam tylko dlatego, że Tarantino tego chce. Problem stóp Quentina Tarantino nie jest w branży filmowej tajemnicą i widzowie zauważyli to we wszystkich jego filmach. Rezerwowe Psy ma wyłącznie męską obsadę, więc nie ma ujęć ukazujących fiksację na punkcie stóp, ale Pulp Fiction kilka razy pokazuje Umę Thurman boso, jest też dialog o masażu stóp pomiędzy Julesem Winnfieldem (Samuel L. Jackson) i Vincentem Vegą (John Travolta).

Jackie Browna oparty jest na książce Elmore'a Leonarda rum , ale reżyser tchnął w nią dawkę stóp dzięki Melanie Ralston (Bridget Fonda), która nawet na palcach nosi biżuterię. Te zdjęcia niekoniecznie przedstawiają cały czas bose stopy — Kill Bill: Tom 1 I Zabij Billa: Tom 2 mamy wiele ujęć stóp w różnych butach, a także wiele ujęć bosych stóp Umy Thurman. Dowód śmierci posunął się nieco dalej, gdy noga Jungle Julii (Sydney Tamiia Poitier) została odcięta i wyleciała z samochodu, a bardziej bezpośrednio z Mikiem McKayem (Kurt Russell) później dotykał i lizał stopy Bethany Ross (Rosario Dawson).

W większości jego filmów pojawiają się zdjęcia stóp Quentina Tarantino

Zarówno jego najnowsze, jak i klasyczne filmy zawierają ujęcia stóp

Chwila Pulp Fiction I Zabij Billa 1 I 2 mamy tam najbardziej znane przykłady fetyszu stóp Quentina Tarantino jest mnóstwo ujęć stóp Tarantino w swoich nowszych dziełach. Bękarty wojny ma scenę, w której Hans Landa (Christoph Waltz) sprawdza, czy but, który znalazł w tawernie, to but Bridget von Hammersmark (Diane Kruger), która jednocześnie ma jedną nogę w gipsie, z wystającymi palcami. Django bez łańcuchów I Nienawistna Ósemka też mam ujęcia stóp (chociaż w pełni ubrane), ale Pewnego razu w Hollywood miał wiele takich ujęć — zwłaszcza od Sharon Tate (Margot Robbie) i Pussycat (Margaret Qualley).

Pewnego razu w Hollywood to oda do Sharon Tate, a aktor najwyraźniej lubił chodzić boso przez większość czasu, co wpisuje się w obsesję na punkcie stóp Quentina Tarantino. Warto też dodać, że choć nie reżyserował Od zmierzchu do świtu , napisał go wspólnie z Robertem Rodriguezem. W trakcie Tarantino (który także zagrał główną rolę) odgrywa scenę z Santanico Pandemonium Salmy Hayek, w której wkłada ona stopę do ust jego bohatera.

9 sztuczek, których Quentin Tarantino używa w każdym filmie

Quentin Tarantino w niemal wszystkich swoich filmach wykorzystuje kilka trików, które stały się częścią jego charakterystycznego stylu – a oto niektóre z nich.

Czy strzały w stopy Tarantino rzeczywiście coś znaczą?

Niektóre sceny ze stopami w filmach Tarantino są częścią fabuły

Dziwaczny problem stóp Quentina Tarantino to temat, który od lat intryguje kinomanów. Istnieją jednak sposoby, aby zobaczyć, że niektóre z tych ujęć stóp są konieczne i potrzebne w filmie, a także poprawiają ogólną estetykę. Na przykład, gdy Hans Landa potwierdza, że ​​Bridget von Hammersmark jest zdrajcą na podstawie znalezionego przez niego zagubionego buta, jest ujęcie stopy, które było całkowicie niezbędne dla fabuły .

fontanna przyjaciół

Stopa wstrzeliła się Pewnego razu... w Hollywood z drugiej strony nie wydają się spełniać żadnej innej funkcji niż oddzielenie hipisów od reszty i zasugerowanie, że Sharon Tate nie lubiła nosić butów. Filmy Tarantino skupiają się na pobłażaniu sobie i wywołaniu szoku, dlatego w ich istocie mają zachęcać do rozmów. Fenomen stóp Quentina Tarantino dotyczy tylko tego aspektu jego twórczości filmowej – i ciekawie będzie zobaczyć, czy dziesiąty i ostatni film Quentina Tarantino , Krytyk filmowy, podąży za tym trendem.

Fetysz stóp Quentina Tarantino również nie wydaje się przeszkadzać jego aktorom . Sama Uma Thurman pozwoliła mu pić szampana ze swojego buta w 2010 roku na imprezie, a Margot Robbie podzieliła się ( przez Reporter z Hollywood ) że czuła to samo co Sharon Tate w kwestii nielubienia butów i nie miała problemu z podjęciem tej decyzji Pewnego razu... w Hollywood . Uma Thurman oświadczyła nawet, że pomimo licznych kontrowersji wokół jego zachowania w serialu, ponownie będzie współpracować z Quentinem Tarantino. Kill Bill zestaw, stwierdzając „ Rozumiem go” (via Ludzie ). Choć wokół reżysera panuje wiele kontrowersji, fetysz stóp w jego twórczości nie wydaje się być przeszkodą w relacjach zawodowych.

Niezależnie od tego Tarantino odniósł się do tej kwestii w niedawnym wywiadzie dla GQ . Zapytany, co sądzi o ludziach, którzy myślą, że ma fetysz stóp, odpowiedział: „ Nie traktuję tego poważnie. W filmach wielu dobrych reżyserów jest wiele stóp. To po prostu dobry kierunek. Podobnie jak przede mną fetyszyzm stóp został zdefiniowany przez Luisa Buñuela, innego reżysera filmowego. Oskarżano o to Hitchcocka i Sofię Coppolę. Tak czy inaczej, wielu widzów nadal komentuje tę sytuację w mediach społecznościowych. Zauważono również, że gdyby była to tylko fascynacja samymi stopami, powtarzające się ujęcia wydawałyby się bardziej absurdalne, ale nie istnieją one w próżni.

Ulubione aspekty każdego filmu Tarantino na Reddicie

Miłośnicy Tarantino z Reddita przytoczyli swoje ulubione aspekty każdego z dziewięciu filmów, które kultowy twórca napisał i wyreżyserował.

Tom Shelby

Stopy to najmniej problematyczne zachowanie Tarantino

Quentin Tarantino reżyserem kontrowersyjnym

Pomijając obsesję na punkcie stóp Quentina Tarantino, jest mnóstwo innych niesmacznych rzeczy na temat reżysera, które krążyły przez lata. Ostatnio był krytykowany za swoje elitarne poglądy na dzisiejszy przemysł filmowy, ale w przeszłości robił mroczniejsze rzeczy. Sposób, w jaki Tarantino traktuje kobiety w swoich filmach, jest co najwyżej wątpliwy. Choć aktorki dopuszczające się typowych dla Tarantino brutalnych aktów przemocy mogą być postrzegane jako feministyczne kręcenie filmów, jego bohaterki również zostają zabite, zgwałcone, napiętnowane i pobite. Jego zgłaszane zachowanie na planie sprawia, że ​​coraz trudniej jest postrzegać portret kobiet dokonany przez Tarantino w wywrotowym, a zarazem postępowym świetle.

Quentina Tarantino to reżyser znany z przekraczania granic, ale wielokrotnie posuwał się za daleko, jeśli zarzuty były prawdziwe.

Według aktorki Umy Thurman reżyser zaatakował ją na planie Kill Bill . W wywiadzie ( przez New York Timesa ) Uma Thurman podczas swojego pobytu na planie przyznała się do licznych nadużyć. Reżyser zmusił ją do zagrania sceny wypadku samochodowego, mimo że wyrażała obawy, co skończyło się wstrząśnieniem mózgu i trwałym uszkodzeniem kolana. Przyznał też ( przez Termin ostateczny ) że w momentach filmu, kiedy Thurman zostaje uduszony i opluwany, Tarantino sam zrobił to przed kamerą. Quentina Tarantino to reżyser znany z przekraczania granic, ale wielokrotnie posuwał się za daleko, jeśli zarzuty były prawdziwe.

Quentin Tarantino nie jest jedynym reżyserem, który przekłada swoje pasje na swoje filmy

Sceny ze stopami Tarantino to tylko niektóre z wielu wywrotowych tropów charakterystycznych dla reżysera

Fiksacja stóp Quentina Tarantino jest dobrze udokumentowana. Jednak nie jest on jedynym reżyserem, który umieścił w swoich filmach obrazy oparte na fetyszach lub intensywnych osobistych pasjach. Z wielu pism i relacji z pierwszej ręki Alfreda Hitchcocka wynika, że ​​fascynowały go kobiety w okularach, dlatego są one powracającym motywem w jego filmach. Jest cały dokument z 2008 roku Pudełka Stanleya Kubricka, opowiadający o fascynacji tytułowego reżysera starannie zorganizowanym, sześciennym magazynem.

Jednakże, choć sceny z nogami Quentina Tarantino są najmniej problematyczne z jego zachowań, a fiksacja na punkcie pudełek, a nawet kobiet w okularach może być stosunkowo łagodna, niektórzy reżyserzy dokonali znacznie bardziej wątpliwych wyborów . Dario Argento wielokrotnie filmował swoją córkę, Asię Argento, w całkowicie nagich scenach drastycznych sytuacji seksualnych – w wielu przypadkach brutalnych i bez zgody – co powoduje, że niektórzy widzowie czują się niekomfortowo, gdy się o tym dowiedzą. Skomplikowana historia Olivera Stone'a z matką znalazła przełożenie także na wiele jego filmów (przez „Washington Post”. ). The Quentina Tarantino Sceny ze stopami są fascynujące, ale nie jest on jedynym reżyserem, którego wybory twórcze zacierają linie i granice.