Nadal tutaj kończy się, wyjaśniono: co się stało z Rubensem Paivą?

Nadal tu jestem , zatytułowany Nadal tu jestem W języku portugalskim jest mistrzowskim thrillerem politycznym ukrytym jako dramat rodzinny, który kończy się podnoszącym modą dla jej bohatera Eunice Paiva. Od życia pozornie idyllicznego życia z mężem Rubensem i dziećmi w bogatej dzielnicy plażowej w Rio de Janeiro w Brazylii, świat Eunice zostaje wrzucony do zamieszania, gdy Rubens zostaje zabrany przez grupę tajemniczych ludzi z armii brazylijskiej. Powiedziała, że ​​da zeznanie , i że wróci do domu w ciągu kilku godzin.

Zamiast tego po raz ostatni pożegna się z Rubensem. Dzieci Paiva nigdy więcej nie zobaczą swojego ojca. Pozostali w koszmarnej otchłani, nie wiedząc, co się z nim stało, ale nie mogli mówić o tym w represji Brazylijskiej dyktatury wojskowej, scenariuszowi, który zainspirował satyryczne film science fiction Terry'ego Gilliama Brazylia . Eunice Paiva jest obciążona zarządzaniem swoją nową rzeczywistością jako samotna matka dla pięciorga dzieci bez stabilnego dochodu, podczas gdy pogodził się ze zniknięciem męża i przesłuchaniem z rąk wszechmocnych porywaczy.

Co się stanie z Rubensem Paivą, wciąż tu jestem

Został zniknięty przez Brazylijską dyktaturę wojskową

Chociaż prawdziwa historia zniknięcia Rubensa Paivy znajduje się w centrum Nadal tu jestem Fabuła, to, co się z nim dzieje, nigdy nie jest prezentowane na ekranie w filmie. Prawdopodobnie jest to najlepsze, ponieważ otrzymujemy wskazówki jego przerażającej próby podczas scen, w których Eunice i jej córka Eliana zostają zabrani do bazy wojskowej w celu przesłuchania. Słyszymy krzyki tortur innych więźniów, podczas gdy Eunice widzi plamy krwi na podłodze swojego pokoju przesłuchań.

Jeden z bardziej mało prawdopodobnych nominowanych do najlepszych zdjęć ma niezwykły rekord Oscars 2025

Oscars 2025 nominowanych do najlepszych zdjęć zawierało kilka niespodzianek, a jeden z mało prawdopodobnych nominowanych filmów ma niezwykłą płytę w porównaniu.

Tymczasem wiadomości w Brazylii rozprzestrzeniają się, że Rubens Paiva uciekł i nie jest już w rękach państwa. Kiedy Eunice jest przesłuchiwana, powiedziano jej, że jej mąż jest na piętrze Z pokoju, w którym się znajduje. Nauczycielka jej córki, która pomagała policjantom wraz z Rubensem, twierdził, że słyszał, jak wypowiedział swoje imię w jej pobliżu podczas własnego uwięzienia przez armię. Żadna z opowieści nie wydaje się pasować i Oczywiste jest, że reżim wojskowy Brazylii coś ukrywa .

W miesiącach po jej uwolnieniu działacz polityczny i przyjaciółka jej męża przybywa do domu Eunice, aby powiedzieć jej, co naprawdę stało się jej mężowi. Został zabity w areszcie armii, według doniesień pochodzących z państwa . Prezydent samego Brazylii, Emílio Médici, który jest także szefem junty wojskowej, najwyraźniej potwierdził śmierć Rubensa Paivy wobec osób z zewnątrz. Kiedy Eunice pyta, A ciało? , Przyjaciel jej męża nie jest w stanie udzielić jej jasnej odpowiedzi. Oczywiste jest, że ciało Paivy zostało zutylizowane w sposób, który nie może oskarżyć nikogo w reżimie.

Czy kiedykolwiek znaleziono ciało Rubensa Paivy?

Był ukryty jako dowód, który oskarżyłby reżim

Eunice patrzy w górę w komórce, w której wciąż tu jestem

filmy Marvela według fabuły

Jak Nadal tu jestem Wyjaśnia w swoim postprisku, ciało Rubensa Paivy nigdy nie zostało odzyskane. W 1987 r. Podjęto próby znalezienia jego szczątków w płytkim grobie, ale okazało się, że brazylijskie wojsko już je ekshumowało i wrzuciło je do morza u wybrzeży Rio de Janeiro, 14 lat wcześniej (przez Via Via. Globe ).

Wiadomo, że dyktatura zabiła ponad 400 osób z powodów politycznych, z ogromną częścią tych śmierci podczas pięcioletniego rządów Médici, czyli wtedy, gdy Paiva zniknęła. Wiele z tych ofiar skończyło się masowo, nieoznakowanymi grobami , lub zostały pozbawione na morzu, jak wydaje się być Rubens Paiva.

Jak

Jest odegrana kluczowa w uchwaleniu prawa, które zapewnia zamknięcie jej rodziny

Wciąż tu jestem film 2024 2

który wygrał w challengerach

Bez znalezienia ich ciał ofiary Brazylii wymuszonych zaginięć podczas dyktatury były nadal prawnie uważane za żywe od dziesięcioleci po tym, jak były widziane. Na przykład Rubens Paiva był podobno zaginioną osobą, mimo że jego akta sprawy zostały zamknięte w ciągu kilku miesięcy od zaginięcia. Eunice Paiva i jej rodzina nawet nie byli w stanie prawidłowo smucić , ponieważ ich mąż i ojciec nie byli oficjalnie martwi. Co więcej, rodzina pozostała bez stabilnego źródła dochodu, ponieważ nie mieli dostępu do kont bankowych Rubensa bez dowodu, że nie żył już.

Z tych powodów, jak widzimy Nadal tu jestem , Eunice Paiva walczyła przez dziesięciolecia, aby uzyskać akt zgonu męża. Nawet zakwalifikowała się jako prawnik, aby wzmocnić swoją sprawę i odegrała ważną rolę w uchwaleniu prawa, które uznaje śmierć jej męża i innych dysydentów politycznych podczas dyktatury.

Dokument jest trudnym dowodem na to, że państwo zabiło Rubensa Paivę, oficjalnie położył kres wszelkim pytaniom dotyczącym jego śmierci i kto go spowodował.

Moment, w którym Eunice otrzymuje akt zgonu Rubensa w Nadal tu jestem , W wyniku prawa, które pomogła mi uchwalić , jest podnoszącym, choć bolesnym, zakończeniem jej dziesięcioleci cierpienia. Dokument jest trudnym dowodem na to, że państwo zabiło Rubensa Paivę, oficjalnie położył kres wszelkim pytaniom dotyczącym jego śmierci i kto go spowodował. To również uznanie strasznego zła wykonanego przez Eunice i jej rodzinę, którzy doznali 25 lat Próbka psychologiczna , jak to opisuje, ze względu na reżim, który chce ukryć swoje zbrodnie.

Jaki stan ma Eunice Paiva na końcu filmu

Nie jest w stanie mówić i nie wydaje się świadoma swojego otoczenia

Fernanda Montenegro jako starsza Eunice na końcu jestem tutaj

Portret Eunice Paiva, grany przez Oscarsa Dark Horse Fernanda Torres, w końcu otrzymując akt śmierci męża w 1996 roku Nadal tu jestem do końca. Zamiast tego film trwa z kolejnym epilogiem, w którym widzimy Eunice w wieku 85 lat, nie mogąc mówić lub poruszać się bez pomocy.

' Nadal tu jestem Dwukrotnie przeskakuje z wyprzedzeniem. Po raz pierwszy jest mile widziana zmiana i podkreśla, jak długo Eunice walczyła o sprawiedliwość w imieniu swojego męża. - Mae Abdulbaki - recenzja Screenrant Nadal tu jestem

Każdy z członkiem rodziny, który doświadczył jakiejś formy demencji, rozpozna objawy Eunice. W postscript filmu wyjaśniono, że żyła z chorobą Alzheimera od 2003 roku do jej śmierci. Jest wskazówka w segmencie 1996 Nadal tu jestem że Eunice już zaczęła tracić pamięć w tym czasie , gdy stara się policzyć banknoty. Nie ma jednak dowodów na poparcie pomysłu, że rozwinęła Alzheimera już w połowie lat 90.

Ile wciąż tu jestem, jest prawdziwe

Film jest w większości wierny prawdziwej historii, na której opiera się

Nadal tu jestem author Marcelo Rubens Paiva

Jakide from this minor detail, and a fictionalized scene in which Eunice is told unofficially about her husband’s death in 1971, the overwhelming majority of Nadal tu jestem jest całkowicie prawdziwe. Film oparty jest na wspomnieniach Marcelo Paiva w 2015 roku , syn Eunice i Rubensa, który występuje jako jedna z jej postaci, która jest również uprawniona Nadal tu jestem . Film pozostaje wierny swojemu materiałowi źródłowi przez cały czas, a niewielkie dramatyczne ozdoby w dużej mierze nie robią żadnego znaczenia w ogólnej historii.

Wszystkie 10 Oscarów 2025 Nominowanych do najlepszych zdjęć, najgorsze za najlepsze miejsce

Nominowani do najlepszego zdjęcia podczas 97. nagród Akademii to dobrze wykonane filmy, ale niektóre z nich wyróżniają się jako prawdziwe wydarzenia z filmu Lame Slate z lat 2024.

Henry Cavill

Z drugiej strony wersja filmowa Nadal tu jestem skupia się na perspektywie Marcelo Paivy. Umieszcza Eunice Paiva, osobę w sercu swojego wspomnienia, jako bohater całej historii. Zakończenie filmu nie dotyczy Rubensa Paivy, która była pierwszą ofiarą jego rodziny w Brazylii. Chodzi o jego żonę, Eunice, która wciąż tam była, pozostała, aby spróbować wychowywać rodzinę, pomimo tego, co stało się z jej mężem, przeżywając jego ofiarę jako własną przez resztę jej życia.

Źródło : Globe