Co poszło nie tak z niesamowitymi filmami Sony o Spider-Manie

Co poszło nie tak z Sony Niesamowity Spider Man restart z Andrew Garfieldem w roli głównej? Na początku XXI wieku, kiedy ciocia May była jeszcze starszą panią, filmy o superbohaterach szybko zyskiwały na popularności, a film Sama Raimiego Człowiek Pająk odegrał w tym ogromną rolę. Dzięki gwiazdorskiej obsadzie, w której wystąpili Tobey Maguire, Kirsten Dunst, Willem Dafoe i James Franco, internetowa mania była w pełni, a sequel z 2004 roku, w którym Spidey zmierzył się z Doktorem Octopusem Alfreda Moliny, jest powszechnie uważany za jeszcze wspanialszy niż oryginał. Franczyza szybko stała się zgorzkniała wśród oczernianych Spider-Man 3 , a ponieważ produkcja czwartego wpisu utknęła w martwym punkcie, Sony zdecydowało się nacisnąć duży czerwony przycisk ponownego uruchomienia.

Wpisz Andrew Garfield w 2012 roku Niesamowity Spider Man . Restart filmu Spidey, wyreżyserowany przez Marca Webba, cofnął historię Petera Parkera od początku, oferując młodszą wersję superbohatera i bardziej stylizowane podejście wizualne. Niesamowity Spider-Man 2 miał swoją premierę kilka lat później i okazał się to ostatni rozdział porzuconej wersji webslingera Webba. W porównaniu do oryginalnej trylogii, Niesamowity Spider Man Seria zarabiała mniej pieniędzy i cieszyła się mniejszą popularnością wśród fanów i krytyków, a Sony ostatecznie zdecydowało się zrzucić swój los na MCU Marvela.

Powiązane: Jak Sony zrujnowało (a następnie uratowało) Spider-Mana

Należy koniecznie przyznać, że Webba Niesamowity Spider Man filmy nie były całkowitą porażką. Obie oferty są oszałamiające wizualnie i lepiej oddają humor komiksów, a Andrew Garfield jest niewątpliwą atrakcją zarówno w roli Petera Parkera, jak i Spider-Mana. Jest w niej młodość, która wydaje się świeża w porównaniu z tym, co było wcześniej, a Emma Stone jest postacią bardziej zaokrągloną niż Mary Jane Watson grana przez Kirsten Dunst. Świadczy o tym jednak fakt, że słynny czerwono-niebieski garnitur zajmuje obecnie Tom Holland Niesamowity Spider Man seria najwyraźniej nie poszła zgodnie z planem, a oto dlaczego:

Jennifer została usunięta

Nieszczęścia złoczyńców w filmie Spider-Man ciąg dalszy

Filmy o superbohaterach często sprowadzają się do siły złoczyńców; to nie przypadek, że czczony Mroczny rycerz zagrał Jokera Heatha Ledgera, a czarna owca MCU, Thor: Ciemny Świat , miał także najbardziej zapadającego w pamięć złoczyńcę serii, Malekitha. Nic więc dziwnego, że spora część Niesamowity Spider Man Nieszczęścia można przypisać słabym złoczyńcom.

Jaszczurka była dziwnym wyborem na głównego antagonistę Niesamowity Spider Man , nie tylko ze względu na jego status solidnego, ale wyraźnie niezbyt niesamowitego złoczyńcy „B” w komiksach, ale także dlatego, że transformacja wymaga intensywnego wykorzystania CGI. Jeśli istnieje jedna lekcja, której filmy komiksowe wielokrotnie uczyły przez lata, to jest nią to, że złoczyńców CGI niezwykle trudno jest dobrze odwzorować, a bardziej ludzcy przeciwnicy prawie zawsze cieszą się większą popularnością. Pomijając anomalnego Thanosa, Parallax ( Zielona Latarnia ), Wilk Stepowy ( Liga Sprawiedliwych ) i Obrzydliwość ( Niesamowity Hulk ) to tylko próbka potworów, którym nie udało się nawiązać kontaktu z powodu utonięcia w efektach specjalnych, a Curt Connors dołącza do tej pstrokatej grupy niepożądanych osób.

Jeśli Lizard był rozczarowujący, Niesamowity Spider-Man 2 nadmierna rekompensata. Jamie Foxx wystąpił w roli Electro, głównego złoczyńcy z punktu widzenia marketingu filmu, ale w sequelu pojawił się także prawdziwy debiut Harry'ego Osborna w roli Zielonego Goblina i Paula Giamattiego w roli Rhino. Jedna z najczęstszych krytyk kierowanych pod adresem Raimiego Spider-Man 3 jest przedawkowaniem zła, i Niesamowity Spider-Man 2 popełnia dokładnie ten sam błąd.

Powiązane: Jak logo Spider-Mana zmieniało się na przestrzeni czasu

Brak odpowiedniego balansu złoczyńców był potępiający Niesamowity Spider Man , a sytuację pogorszyła słaba obsada. Utalentowany Rhys Ifans został błędnie obsadzony w roli Curta Connorsa, co najbardziej przypomina typowego komiksowego szalonego naukowca, na ile to tylko możliwe. Podobne odczucia dotyczą Electro Jamiego Foxxa, który rozpoczyna pośpieszną historię pochodzenia i ostatecznie wpada w dobrze znaną formę „wściekłego wyrzutka społecznego”. Porównaj to z Vulture i Mysterio z MCU. Ani nie są to najsłynniejsi wrogowie Spider-Mana, ale zwroty akcji obu postaci (Vulture jako potencjalny teść Spideya i Mysterio jako wyrafinowany technologiczny oszust) sprawiły, że stali się oni czymś więcej niż zwykłymi bezimiennymi celami, którymi może uderzać pajęczyna.

Niesamowity Spider-Man był zbyt blisko trylogii Raimiego

Przyjdzie dopiero po 5 latach Spider-Man 3 , filmy Marca Webba zawsze miały być bezpośrednio przeciwstawiane twórczości Sama Raimiego i mogły zyskać na większym odstępstwie tonalnym i narracyjnym. Gdy powierzono mu zadanie ożywienia niepowodzenia Ordynans franczyzę filmową, na którą zdecydował się na przykład Christopher Nolan Batman Początek na wcześniej niezbadane terytorium, przyjmując miejski realizm, który był zupełnie inny od Tima Burtona i Joela Schumachera. Chociaż dyrektywa prawdopodobnie pochodzi od Sony, a nie Webba, Niesamowity Spider Man filmy są bardzo podobne do trylogii Raimiego i w rezultacie są bardziej zapadające w pamięć.

Przedstawienie z 1923 r

Peter Parker stara się pogodzić swoje superbohaterskie wybryki z życiem miłosnym, podczas gdy naukowy mentor w pogoni za postępem za wszelką cenę rozpoczyna powolne pogrążanie się w szaleństwie i nikczemności, zmuszając Spider-Mana do walki z mężczyzną, którego kiedyś darzył wielkim szacunkiem. Ten opis sprawdza się również w przypadku roczników 2002 Człowiek Pająk jak to ma miejsce w przypadku Niesamowity Spider Man ale na tym podobieństwa się nie kończą, gdyż w obu opowieściach pojawia się dynamika Harry'ego Osborna, a te same tony i motywy powracają raz po raz.

W przeciwieństwie, Spider-Man: Powrót do domu wprowadza znacznie bardziej wymowne zmiany. Całkowicie pominięto historię pochodzenia, Tony Stark zastępuje wujka Bena, a dużo większy nacisk położony jest na kumpli Petera Parkera ze szkoły średniej. Złoczyńcy MCU Spidey to raczej sprytni przestępcy niż szalone potwory, a historia miłosna ujawnia się w pełni dopiero w drugim filmie. To jest zmiana biegów Niesamowity Spider Man potrzebne, aby się wyróżnić – a nie tylko przywrócić mechaniczne strzelanki sieciowe i skrócić ciotce May kilka lat.

Powiązane: Ranking wszystkich 8 filmów o Spider-Manie

Próbuję napisać na nowo historię pochodzenia

W uczciwości, Niesamowity Spider Man wprowadza jedną znaczącą zmianę w znanej formule, ale nie jest to taka, która jest zgodna z zamierzeniami. Andrew Garfielda Człowiek Pająk filmy przedstawiają pogląd, że rodzice Petera byli głęboko zaangażowani w spisek naukowy, który odbija się echem w życiu Petera jako dorosłego i jego karierze superbohatera. Na papierze mogło to być fascynującym dodatkiem do zwykłego pochodzenia Spider-Mana i mogło w wyjątkowy sposób urozmaicić filmy Webba, ale Niesamowity Spider Man Nigdy nie zastanawiałem się, jak zintegrować ten nowy element konstrukcyjny z już istniejącymi elementami.

król 3

Po spędzeniu dużej części pierwszej połowy na rozwiązywaniu zagadki Parkera, Niesamowity Spider Man szybko porzuca to poszukiwanie na rzecz powstającej historii Lizard. Stanowiąc fatalny błąd w całej intrygi zawartej w fabule, pierwsza propozycja Garfielda dotycząca Spideya nigdy nie ujawnia prawdy o tym, dlaczego rodzice Petera zniknęli, pozostawiając zakończenie do kontynuacji. Ostateczne rozwiązanie w Niesamowity Spider-Man 2 jest zbyt zawiły, próbując połączyć Osborna, Connorsa, Petera, jego moce i bezpieczeństwo całego świata. Co gorsza, odpowiedzi przychodzą poprzez niezwykle wygodną wiadomość wideo, którą Peter naprawdę powinien znaleźć cały film temu.

Niesamowity Spider Man wprowadziliśmy także poprawki do (bardzo) znanej historii pochodzenia Spider-Mana, ale po raz kolejny zmiany okazały się nieskuteczne. Motywacja Petera Parkera, by zostać Spider-Manem, wydaje się odbiegać od charakteru, śmierci wujka Bena można całkowicie uniknąć, a zwrot akcji tylko Peter mógł rozwinąć moce po ukąszeniu pająka, co usuwa cechę „zwykłego człowieka”, która definiuje Spideya w komiksach. MCU robi dokładnie to samo z połączeniami Petera Starka i w obu przypadkach Spider-Man jest znacznie mniej rozpoznawalny.

Niesamowity Spider-Man 2 zapięty pod budynkiem franczyzowym

Jeśli Niesamowity Spider Man było rozczarowujące, kontynuacja była przesadzona. Wprowadzenie Electro, pojawienie się Zielonego Goblina, problemy w związku Petera i Gwen, sekrety rodziny Parkerów, prawdziwe intencje Oscorp, śmierć Gwen i różne mniejsze historie poboczne – wszystko to toczy się walka o czas ekranowy. Ponieważ jest zbyt wiele do omówienia, rozwój złoczyńców wydaje się pospieszny, a ciągłe zmiany w relacji Pete'a z Gwen stają się irytującą przeszkodą, a nie emocjonalną historią miłosną, jaką mogłaby być. Wiele czasu poświęca się młodej parze zastanawiającej się nad przyszłością swojego związku, podczas gdy postacie takie jak Electro i Harry Osborn pozostają słabo rozwinięte. W połowie kontynuacji widzów nie obchodzi, czy Pete i Gwen zostaną razem, chcą tylko, żeby podjęli cholerną decyzję.

Powiązane: Faza 4 MCU może zakończyć oryginalny plan Sony dotyczący niesamowitego Spider-Mana

W obronie Webba jest bardzo jasne, że Sony próbowało użyć tzw Niesamowity Spider-Man 2 jako platforma startowa do innych rzeczy. Podjęto bardzo przejrzyste wysiłki zmierzające do osiągnięcia celu Złowroga szóstka film, co bez wątpienia przyczyniło się do nadmiaru złoczyńców, a większość materiałów Oscorp najwyraźniej miała za zadanie zaprocentować w dalszej przyszłości, w filmach, które ostatecznie nigdy nie powstały. Tymczasem istotne wątki fabularne ulegają przyspieszeniu, co umożliwi powstanie kolejnych filmów. Harry Osborn szybko zyskuje pozycję najbliższego przyjaciela Petera Parkera, ponieważ Zielony Goblin musi pojawić się przed trzecim filmem, a Gwen musi umrzeć, więc żal Petera na złoczyńcę staje się osobisty – coś, co opłaciłoby się bardziej w późniejszych filmach niż w Niesamowity Spider-Man 2 .

czy istnieje księżyc buntowników 3

Styl ponad sercem

Dla całej analizy technicznej i fabularnej, być może jest to nadrzędny powód Niesamowity Spider Man nie wywarło takiego samego wrażenia jak trylogia Sama Raimiego czy iteracja MCU Toma Hollanda, jest to, że fani po prostu nie są skłonni przejmować się postaciami. Ekranowy związek Tobeya Maguire'a i Kirsten Dunst mógł być wzorowy, ale Spider-Man Raimiego, z którym łatwo było się utożsamić, w połączeniu z nieosiągalną Mary Jane, był szczery. Choć mogło to zabrzmieć tandetnie, odwrócony pocałunek duetu jest kultowym momentem w kinie. Dla kontrastu, Niesamowity Spider Man Pete i Gwen czują się jak każda inna para nastolatków. Nie z winy aktorów, Peter Garfielda jest mało lubiany, a ich ciągłe kłopoty utrudniają ostateczną śmierć Gwen. Doktor Ock przetrzymujący M.J. w niewoli nad nabrzeżem Nowego Jorku mógłby wyglądać bardziej stereotypowo, ale nie można mu zarzucić braku wpływu. Podobnie dorośli dorośli ronili łzy, gdy Spidey Toma Hollanda nie czuł się zbyt dobrze Avengers: Wojna bez granic .

Niesamowity Spider Man brakuje w nim niczego, co przypominałoby butelkowanie tej samej magii i jest to ciekawe zjawisko. Od obsady i reżysera po wzorowe efekty wizualne i czystą kartę, Niesamowity Spider Man powinien wyjść świetnie, ale eksperyment wplątał się we własną sieć niepotrzebnie wydłużonych wątków i zbyt ambitnego budowania świata, przez co nie dotrzymał kroku swojemu poprzednikowi.

Więcej: All The Times Spider-Man PRAWIE dołączył do MCU przed wojną secesyjną