CZY ALADYN BYŁ PIERWOTNIE ARABEM, HINDUSEM CZY CHIŃCZYKIEM?

Jedną z największych zapowiedzi, które ukazały się w D23, była wiadomość, że Guy Ritchie obsadził główne role w aktorskim filmie Aladyn film. Potwierdziły się spekulacje na temat obsady Willa Smitha w roli Dżina i po miesiącach przesłuchań, które odbywały się na całym świecie, w rolach Aladyna i Księżniczki Jasmine obsadzono mało znaną egipsko-kanadyjską aktorkę Menę Massoud i Power Rangersi gwiazda Naomi Scott.

Nic dziwnego, że casting wywołał burzę w mediach społecznościowych, głównie związaną z obsadą Jasmine (Scott jest w połowie biały, w połowie Hindus). Stało się tak, ponieważ Disney ogłosił ogólnoświatowy casting dla młodych mężczyzn i kobiet pochodzenia bliskowschodniego lub indyjskiego na przesłuchania do ról Aladyna i Jasmine, do którego zgłosiło się ponad 2000 osób, i chociaż Scott ma dziedzictwo gudżarati, to z estetycznego punktu widzenia , prawdopodobnie najbielszy nie-biały aktor, jakiego mogli obsadzić.

Wybór obsady został przytoczony jako najnowszy przykład koloryzmu w branży filmowej – formy uprzedzeń, która powoduje, że aktorzy, a zwłaszcza aktorki kolorowe o ciemniejszej karnacji, są pomijani i rzadziej pojawiają się na ekranie niż te o jaśniejszej karnacji. Zrozumiałe jest zatem, że wielu fanów koloru było rozczarowanych obsadą Jasmine, gdy zobaczyli akcję na żywo Aladyn film jako nie tylko okazję do zaprezentowania na ekranie rasy innej niż biała, ale także do zaprezentowania estetyki etnicznej autentycznej dla świata arabskiego, w którym fikcyjna Agrabah została osadzona i inspirowana. Obsada Scotta nie do końca potwierdza tę tezę, ponieważ w przeciwieństwie do księżniczki Jasmine jest ona mieszaną rasą, ma jasną karnację i jest pochodzenia indyjskiego, a nie arabskiego. Jednak ten ostatni punkt nie jest całkowicie czysty jak oryginał Aladyn ta historia nie jest w całości opowieścią z Bliskiego Wschodu, nasuwa się pytanie: czy Aladyn i księżniczka Jasmine powinni być Arabami, Hindusami czy Chińczykami?

Aladyn po raz pierwszy pojawił się w Tysiąc i jedna noc , słynny zbiór bliskowschodnich opowieści ludowych ze złotego wieku islamu (od VIII do XIII wieku), który został po raz pierwszy przetłumaczony na język angielski i przemianowany na Arabskie noce , ponad 400 lat później. Historie te to nie tylko opowieści arabskie, ale mają także korzenie w folklorze i literaturze perskiej, mezopotamskiej, indyjskiej, żydowskiej i egipskiej. Historia Cudownej Lampy Aladyna nie pojawiła się w zbiorach aż do czasu, gdy w 1710 r. dodał ją francuski tłumacz Antoine Galland. Według pamiętników Gallanda słyszał tę historię od syryjskiego uczonego w Aleppo, ale nikomu nie udało się jej znaleźć. oryginalne arabskie źródło tej informacji.

Akcja opowieści Gallanda nie rozgrywa się nawet na Bliskim Wschodzie – tak naprawdę akcja rozgrywa się w chińskim mieście, a Aladyn nie jest sierotą, ale biednym chińskim chłopcem mieszkającym z matką, a jedynym innym miejscem wspomnianym w historii jest Maghreb w Afryce Północnej , skąd pochodzi czarodziej. Założenie o bliskowschodnim pochodzeniu wywodzi się głównie z imion postaci, takich jak Księżniczka Badroulbadour, co po arabsku oznacza pełnię księżyców. Sułtan jest określany jako taki, a nie w języku chińskim jako cesarz, a inne postacie wyraźnie również są muzułmanami, a nie buddystami czy konfucjanami, ponieważ ich dialogi są pełne pobożnych muzułmańskich uwag i frazesów.

Chociaż chińscy muzułmanie istnieli – najsłynniejszy jest Hui, którego początki sięgają początków Jedwabnego Szlaku – wersja tej historii przedstawiona przez Gallanda wskazuje na orientalistyczną tradycję zachodnich gawędziarzy, którzy dostrzegają połączenie różnorodnych kultur Wschodu w jedną. Jak wyjaśnia Krystyn R. Moon w Yellowface: Tworzenie Chińczyków w amerykańskiej muzyce popularnej i performansie, lata 50. XIX w. – 1920 r :

Aladyn, kojarzony dziś większości z Persją i Bliskim Wschodem za sprawą takich filmów jak Złodziej z Bagdadu (1924) i Aladyn Disneya (1992), był jedną z popularniejszych XIX-wiecznych produkcji, których akcja rozgrywała się w Chinach ze względu na swój romantyczny i romantyczny moralistyczna fabuła i jej potencjał jako spektaklu… Kompozytorzy i libreciści czasami wybierali Persję na miejsce akcji, ponieważ Księga tysiąca i jednej nocy pochodziła z tego regionu świata i podobnie jak Chiny była popularną przestrzenią wyobraźni dla Amerykanów i Europejczyków .

Ta wyobraźnia pozwoliła białym mieszkańcom Zachodu przedstawić nierealistyczne i fantastyczne wrażenie kultur Wschodu, które dla wielu ludzi pochodzenia arabskiego, indyjskiego i chińskiego nie jest w pełni reprezentatywne. W animowanym filmie Disneya z 1992 roku wymyślono fikcyjne miasto na Bliskim Wschodzie, w którym miała się odbyć jego historia, i zastąpiono prawie wszystkie oryginalne imiona postaci imionami skradzionymi Złodziej z Bagdadu , kolejny film oparty na Cudownej lampie Aladyna, napisany również przez białych twórców.

spider-man: Beyond the spider-verse, data premiery 2024

Strona 2: [valnet-url-page page=2 paginated=0 text='The%20Disney%20Film']

Reżyserzy Ron Clements i John Musker napisali pierwszy scenariusz animacji Disneya – zainspirowany scenariuszem Lindy Woolverton, który z kolei powstał na podstawie oryginalnej fabuły autorów tekstów Alana Menkena i Howarda Ashmana – z udziałem Teda Elliotta i Terry’ego Rossio, którzy całkowicie przerobili historię , usuwając kluczowe postacie i punkty fabuły. Tym samym rok 1992 Aladyn film stał się jeszcze bardziej orientalistyczną fikcją niż oryginalna historia i przedstawiał świat arabski wyobrażony przez siedmiu białych amerykańskich pisarzy.

Ta akcja na żywo Aladyn za reżyserię remake'u po raz kolejny odpowiedzialna będzie grupa filmowców, w której przeważać będą biali ludzie, a oryginalny scenariusz napisze John August, a autorem Gra o tron' Vanessa Taylor została sprowadzona do przepisania, a Menken ma z nim stworzyć nowe piosenki La La Land duet autorski Pasek & Paul. Mamy nadzieję, że w 2017 roku autorzy piosenek zaczną bardziej uważać na teksty piosenek; w pierwszym numerze „Arabian Nights” oryginalnego filmu, tekst „Gdzie odetną ci ucho, jeśli nie podoba im się twoja twarz” został zmieniony na „Gdzie jest płaskie i ogromne, a upał jest intensywny” – po ostrej reakcji Amerykańsko-Arabskiego Komitetu Przeciwdziałania Dyskryminacji.

Dzieje się tak za sprawą orientalistycznego podejścia do tematu Aladyn że niektórzy twierdzili, że społeczność arabska tak naprawdę nie powinna chcieć, aby arabscy aktorzy i aktorki zostali obsadzeni w remake'u na żywo. Khaled A Beydoun, profesor prawa na Uniwersytecie w Detroit Mercy, pisze dla: Al Jazeera :

W pewnym sensie żądanie obsadzenia aktorów arabskich w głównych rolach w „Aladynie” jest równoznaczne z potwierdzeniem, że Agrabah jest rzeczywiście krajem arabskim lub dokładnym odwzorowaniem świata arabskiego. Zaakceptowanie tego sankcjonuje szereg okropnych stereotypów, które są związane z wyimaginowanym „barbarzyńskim” regionem i z niego wywodzą się, gdzie „odetną ci ucho, jeśli nie spodoba im się twoja twarz”. Agrabah nie jest światem arabskim ani muzułmańskim, ale straszliwym, kreskówkowym obrazem Orientu – wielowiekową produkcją naukowców i artystów, mediów i filmowców, która przedstawia go i jego mieszkańców jako lustrzane przeciwieństwo wszystkiego, co nowoczesne, liberalne i Zachodni.

Beydoun ma rację, ale przy tak niewielu hollywoodzkich filmach, w których występuje wyłącznie arabska, indyjska lub chińska obsada, nic dziwnego, że kolorowi ludzie pokładali duże nadzieje w filmie aktorskim Aladyn , rzadki film, w którym mogli zobaczyć siebie reprezentowanych na ekranie w filmie głównego nurtu. Jeśli Film Ritchiego powstał na podstawie oryginalnej historii, cała obsada miała być chińska – z wyjątkiem czarnoksiężnika, który miał pochodzić z Afryki Północnej – ale ponieważ mówi się, że jest to wierny remake animacji Disneya, „Aladyn i księżniczka Jasmine” powinni pochodzić z Bliskiego Wschodu lub Azji Południowej, mimo że film nie jest autentycznym przedstawieniem żadnej kultury.

Obsada Scotta i do pewnego stopnia Massouda kontynuuje orientalistyczną kulturę postrzegania ludzi kolorowych jako wymiennych, pomimo ich odmiennego pochodzenia etnicznego. W tym momencie Disney raczej nie zamierza zmieniać wersji. Możemy jednak mieć nadzieję, że autorzy remake'u spróbują się tego pozbyć Aladyn niektórych z bardziej odrażających i przestarzałych stereotypów i być może da księżniczce Jasmine coś do roboty poza tym, że została porwana na magicznym dywanie i porwana przez Jafara.