Timothée Chalamet i Josh Safdie mogli lubić oryginalne zakończenie Marty’ego Supreme, ale dobrze, że zostało wycięte

Poniżej znajdują się spoilery dotyczące Marty'ego Supreme Marty Najwyższy prawie miał inne zakończenie, które byłoby ogólnie słabszym rytmem. Marty Najwyższy śledzi wysiłki Marty'ego Mausera, aby zostać pierwszą gwiazdą tenisa stołowego w Stanach Zjednoczonych, z zawziętym poczuciem determinacji, które ostatecznie powoduje mnóstwo chaosu dla każdego na jego orbicie.

Marty Najwyższy kończy się w zaskakująco emocjonalnym rytmie z Martym przytłoczonym widokiem swojego nowonarodzonego syna. To mocny moment, po którym niemal nastąpił inny beat w wykonaniu starszego Marty'ego i jego wnuczki. Alternatywne zakończenie został zaplanowany, ale ostatecznie nie został nakręcony – co było błogosławieństwem w nieszczęściu, ponieważ takie zakończenie byłoby słabszym zwieńczeniem filmu.

Wyjaśnienie oryginalnego zakończenia Marty’ego Supreme

W pierwotnej koncepcji filmu Marty Najwyższy zakończyłoby się przesunięciem w czasie do lat 80. XX wieku. Według wywiadów udzielonych Variety i IndieWire przez reżysera Josha Safdiego i Timothée Chalamet Pierwotnie film miał zakończyć się retrospekcją do lat 80 starszy Marty na koncercie Tears for Fears obok swojej wnuczki.

Scena byłaby odtwarzana podczas napisów końcowych z tekstem, który trafia w gust Marty'ego i skłania go do refleksji nad swoimi młodzieńczymi ambicjami i ekstremalnym zapałem. Według Chalameta scena została wycięta tylko dlatego, że skończył się czas na produkcję, mimo że aktor przeszedł nawet proces protetyczny, aby przekształcić go w starszego mężczyznę.

To ciekawy pomysł i odzwierciedlone w ogólnej tematyce filmu. Nadałoby to również nowy wymiar zakończeniu filmu, sugerując, że sportowa komedia pomyłek z epoki została przyćmiona wspomnieniami Marty'ego i interpretacją przebiegu wydarzeń. Wiąże się to również bezpośrednio z połączeniem przez Safdie epoki lat pięćdziesiątych z akcentami lat osiemdziesiątych.

Byłby to wyjątkowy sposób na podkreślenie, jak Marty miał otarcie o wielkość, a jednocześnie podkreślenie, że rodzina pozostała centralną częścią jego życia w przyszłości. Tak by było również poczuli się niepotrzebni biorąc pod uwagę resztę otaczającego go filmu i podważyłoby siłę faktycznego zakończenia filmu.

spider man poza wydaniem pająka

Dlaczego rzeczywiste zakończenie Marty'ego Supreme jest lepsze

Zakończenie Marty Najwyższy jest wystarczająco silny, taki jaki jest i wydawałby się zbyt dosłowny w stosunku do poprzedzającego go filmu. Dzięki uczynieniu z filmu serii wspomnień, a nie aktywnych wydarzeń z życia Marty'ego, pojawiłyby się nowe pytania interpretacyjne, które zakłóciłyby chaos filmu.

Film lepiej sprawdza się jako prosty ciąg wydarzeń dzikie domino, które układają się w nieoczekiwany i zaskakująco brutalny sposób. Zakończenie na wnuczce Marty'ego zrodziłoby również wiele pytań, na przykład jak Marty mógł mieć już wnuczkę na tyle dorosłą, aby zaciągnąć go na koncert w ciągu 30 lat od wydarzeń ukazanych w filmie.

Część tego, co tworzy zakończenie Marty Najwyższy tak skuteczny jest sposób, w jaki w końcu zostaje zmuszony do konfrontacji z kimś, kogo ceni tak samo jak siebie samego, co jest dalekie od samolubnych działań, które definiują film. To zakończenie, jakim są narodziny, nadaje także filmowi bezpośrednia podpórka do swojej koncepcji na początku filmu.

Zapisz się do naszego newslettera, aby uzyskać głębszą analizę końcówek filmów

Zapisz się do naszego newslettera, aby uzyskać głębszą analizę końcówek filmów

Daje także łzawemu spojrzeniu Marty'ego na jego nowonarodzonego syna moc, która w przeciwnym razie mogłaby zostać utracona w zakończeniu bardziej skupionym na byciu retrospekcją. Pozostawia to odrobinę niejasności co do przyszłości Marty'ego zamiast pokazywać go z wnuczką (co oczywiście sugeruje, że przez te lata pozostał człowiekiem rodzinnym).

Wybór piosenki „Everybody Want To Rule The World” pasuje do tonu i nietypowych wyborów ścieżki dźwiękowej to ścieżka dźwiękowa przez większą część filmu, ale retrospekcja wydaje się niepotrzebna. Odbiera to także przypływ adrenaliny i akcji, które definiują większą część filmu. Marty Najwyższy Zakończenie nie wymagało autorefleksji, która towarzyszy retrospekcji.

Marty lepiej sprawdza się w roli postaci, która nigdy nie ogląda się za siebie – a to coś znaczy zupełnie inaczej, kiedy jest przytłoczony na widok syna. Marty Najwyższy to lepszy film, jeśli chodzi o faktyczne zakończenie, zamiast wybiegać w przyszłość, co dodałoby tępej nostalgii filmowi, który działa lepiej bez niego.

szybko 11