Wielka powieść amerykańska wcale nie jest powieścią

Termin „Wielka powieść amerykańska” został zastosowany do wszystkiego, począwszy od starszych klasyków, takich jak Moby-Dick do nowszych bestsellerów, takich jak Amerykański psychol ale myślę, że prawdziwą wielką amerykańską powieścią jest HBO Drut . Termin ten został ukuty przez Johna Williama De Foresta w eseju z 1868 roku, w którym wyraził opinię, że Wielka powieść amerykańska prawdopodobnie nie została jeszcze napisana.

Istnieje kilka typowych typów legendarnej Wielkiej Amerykańskiej Powieści. Marka Twaina Przygody Huckleberry Finna to portret chłopięctwa zestawiony z przedwojennym Południem. F. Scotta Fitzgeralda Wielkiego Gatsby’ego to otrzeźwiające studium charakteru niespełnionego milionera; samozwańczy człowiek, który spełnił amerykański sen i dorobił się fortuny u szczytu szalonych lat dwudziestych, ale nadal nie jest szczęśliwy.

J.D. Salingera Łapacz w zbożu to kwintesencja opowieści o niepokoju i buntu Harper Lee Zabić drozda to kwintesencja opowieści o niesprawiedliwości rasowej i walce jednego człowieka o prawdę oraz historii Johna Steinbecka Grona gniewu kronika ubogich zmagań Wielkiego Kryzysu. (Właściwie prawie wszystko Steinbecka kwalifikuje się jako G.A.N.)

Meridian Krwi przez Cormaca McCarthy’ego to ponury, krwawy western opowiadający o ludobójstwie rdzennych Amerykanów – okrucieństwie, na którym zbudowano Stany Zjednoczone – ze swoją niekonwencjonalną strukturą i przypisami z własnymi przypisami. Epicki tom Davida Fostera Wallace’a Infinite Jest to najdoskonalsza postmodernistyczna powieść amerykańska z przełomu XXI i XXI wieku.

Data premiery Spider Verse 2

To wszystko są solidni kandydaci na wielką powieść amerykańską. Ale Wielka powieść amerykańska nie powinna być po prostu dobrą historią napisaną przez amerykańskiego autora; powinna odpowiedzieć na kilka fundamentalnych pytań dotyczących Ameryki. Według mnie Wielka powieść amerykańska – zwłaszcza z epoki nowożytnej – w ogóle nie jest powieścią; to przełomowy dramat kryminalny HBO Davida Simona.

„Drut” to wielka amerykańska powieść XXI wieku

Żadna powieść XXI wieku nie oddała ciemnej strony Ameryki tak dobrze, jak największe osiągnięcie amerykańskiej telewizji. Drut pyta, dlaczego Ameryka jest taka, jaka jest? Dlaczego USA są tak podzielone? Bada te kwestie poprzez rozdrobnione instytucje kraju: wymiar sprawiedliwości, system szkół publicznych, rząd jako całość.

Drut ma konstrukcję bardziej przypominającą dzieło literackie niż dramat telewizyjny. Zawiera rozdziały przedstawiające punkty widzenia różnych postaci, niczym powieść wieloperspektywicza. Jego komentarz społeczny jest ujęty w chaotyczne życie tych wadliwych, ale sympatycznych postaci. Spektakl przeskakuje po całym swoim rozległym zespole, w zależności od tego, jaką instytucję krytykuje dana fabuła.

Każdy sezon Drut wprowadza zupełnie nową obsadę postaci, badając kolejną zepsutą instytucję amerykańskiego miasta. Jest to przeciwieństwo zwykłego podejścia do telewizji, gdzie showrunnerzy skupiają się na postaciach, na które reagują widzowie (np. Steve Urkel), i spychają na bok wszystkich innych.

Simon opowiadał historie swoich bohaterów bardziej jak powieściopisarz. Nie napisał dla Omara zbędnego materiału tylko ze względu na publiczność zakochała się w Omarze . Po prostu podążał za postaciami, które pomogły mu opowiedzieć historię, którą opowiadał, i uzasadnić jej tezę. Drut nie ma głównego bohatera; głównym bohaterem jest miasto Baltimore.

Simon podszedł do serialu jako do kawałka dziennikarstwa śledczego. Spędził lata pracując jako reporter kryminalny w Baltimore, więc znał miasto, policję i półświatek przestępczy jak własną kieszeń. Używał Baltimore jako mikrokosmosu całej Ameryki; problemy dotykające to konkretne miasto są tymi samymi problemami dotykającymi cały kraj.

Jako dziennikarskie śledztwo w sprawie problemów systemowych tkwiących w społeczeństwie amerykańskim Drut ma niemal dokumentalne poczucie realizmu i prawdopodobieństwa. Ale ogólnie rzecz biorąc, jego narracja przypomina tragedię grecką. Simon i jego pisarze opowiadali wielkie mityczne historie w ramach tej niezwykle realistycznej procedury policyjnej.

Podobnie jak w tragedii greckiej bohaterowie tragicznie przypieczętowują swój los swoimi wątpliwymi wyborami życiowymi. Omar jest jak Achilles, pozornie niepowstrzymany wojownik, który zostaje pokonany, gdy osłabia go złamana kostka. Stringer zostaje zabity przez własną pychę i pochowany podczas próby założenia legalnego przedsięwzięcia biznesowego, gdy dwóch z jego licznych wrogów sprzymierza się przeciwko niemu.

„The Wire” zajął się dziś najbardziej palącymi problemami społecznymi w Ameryce

Każda wielka powieść amerykańska, która jest warta swojej uwagi, powinna komentować stan narodu i tyle Drut zrobił najlepiej. Przez skomplikowane życie kilkudziesięciu bohaterów Drut poruszył niemal każdą palącą kwestię społeczną mającą wpływ na dzisiejsze życie Amerykanów. Przyjrzał się stosunkom rasowym, podziałowi klasowemu i brutalności policji oraz ludziom, którzy to umożliwiają.

Drut pokazuje, jak Stany Zjednoczone tworzą własnych przestępców. Osoby poniżej progu ubóstwa, którym system nie odpowiada, uciekają się do życia przestępczego, aby przeżyć. Serial krytykuje niegodny zaufania krajobraz medialny, który traktuje wiadomości bardziej jako rozrywkę niż informację. Historia Bubblesa zwraca uwagę na chorobę uzależnień i człowieczeństwo osób uzależnionych, które często przedstawia się jako dane statystyczne.

data premiery czwartego sezonu Wiedźmina

Seria trafiła do niedofinansowanych usług publicznych, które oddzielają 99% od 1%. W sezonie 4 Drut zabiera nas za mury szkoły publicznej w centrum miasta, gdzie dobre dzieci są skazane na porażkę. Kiedy Cutty zostaje postrzelony na ulicy, otrzymuje minimalne leczenie w szpitalu, ponieważ nie ma ubezpieczenia zdrowotnego.

W sezonie 3 serial wykorzystuje władze lokalne Baltimore do walki z korupcją polityczną i pustymi obietnicami wyborczymi. Przez karierę polityczną Tommy’ego Carcettiego Drut pokazuje, że nawet politycy, którzy chcą coś zmienić i wpłynąć na pozytywne zmiany, są unieruchomieni przez system zaprojektowany w celu utrzymania określonego status quo. Pomimo najlepszych intencji ludzie tacy jak Carcetti w końcu popadają w znużenie i poddają się.

Zamiast próbować wpłynąć na zmianę swojego obecnego stanowiska, Carcetti wciąż zabiega o coraz wyższe stanowiska publiczne. Naiwnie wmawia sobie, że czeka na swój czas, zanim osiągnie pozycję, na której będzie mógł coś zmienić. Przechodzi od radnego miejskiego przez burmistrza do gubernatora i nadal uważa, że ​​musi zostać wybrany do Kongresu, aby móc zrobić cokolwiek wartościowego.

Carcetti mógłby zostać prezydentem, a mimo to nadal szukałby wymówek, że nie jest wystarczająco potężny, aby zmienić system od wewnątrz – a serial wbija to w samo twierdzenie, że niestety prawdopodobnie byłaby to prawda. Drut nie zawiera żadnych odpowiedzi na te problemy (i nie powinno; to nie jest zadanie Simona), ale otwiera ci oczy na to, dlaczego one istnieją.

Drut odkrywał się na nowo w każdym sezonie

Typowy M.O. programu telewizyjnego jest utrzymanie status quo. Pomysł polega na stworzeniu postaci i lokalizacji, do której widzowie będą mogli wracać tydzień po tygodniu przez lata (a czasem nawet dziesięciolecia). Ale Drut nigdy tego nie subskrybowałem . Simon co sezon wymyślał serial na nowo i wprowadzał nową obsadę postaci, aby odkrywać nowy obszar Baltimore.

Scenarzyści nigdy nie podporządkowali się reakcji publiczności. Wykorzystywali ulubione postacie fanów, takie jak Omar, tylko wtedy, gdy opowiadali historię, którą opowiadali, i problem społeczny, który badali. Sezon 1 kręcił się wokół dążenia Major Crimes do zniszczenia Organizacji Barksdale, ale sezon 2 skupił się na dokach, aby mógł zbadać śmierć klasy robotniczej.

agent nocny

Sezon 3 trafił do władz miasta, aby pokazać, dlaczego politycy nie mogą schodzić sobie z drogi. Wszystkie plany Carcettiego dotyczące pozytywnej zmiany systemu od wewnątrz legną w gruzach, gdy ten samolubnie skupia się na rozwoju własnej kariery. Porzuca swoje wartości i złożone obietnice, gdy jego celem jest urząd burmistrza.

Sezon 4 dociera do źródła problemu: systemu szkół publicznych. Poznajemy grupę bystrych młodych chłopców, którzy mieliby przed sobą obiecującą przyszłość, gdyby ich sytuacja była inna. Serce rośnie, gdy widzę historię odkupienia Prezbo — a Stój i dostarczaj fabuła inspirująca jego uczniów ze śródmieścia do podążania za swoimi marzeniami – ale widok tych dzieciaków wyrastających na przestępców jest druzgocący.

W Drut piąty i ostatni sezon Simon skierował swoje krytyczne spojrzenie na sam program – lub szerzej na media. Kiedy McNulty fabrykuje seryjnego mordercę, aby zapewnić sobie większe fundusze, a dziennikarz fabrykuje historie, aby zwiększyć sprzedaż gazet, widzimy, że media realizują własne programy, a nawet seriale takie jak Drut nadmiernie upraszcza te kwestie.

The Wire uchyliło się od zamknięcia tradycyjnych seriali telewizyjnych

Zamknięcie jest kluczową zasadą tradycyjnych seriali telewizyjnych. Śledczy na miejscu zbrodni w CSI zawsze łap swojego faceta na czas przed napisami końcowymi. Kiedy postać taka jak Hank Schrader zostaje zamordowana z zimną krwią, wygłasza triumfalny monolog na koniec drogi. Dobrzy ludzie zwykle pokonują złych i wszyscy żyją długo i szczęśliwie.

Drut wyrzuciło to zamknięcie na rzecz znacznie bardziej autentycznego i niejednoznacznego podejścia do opowiadania historii. Sprawy pozostają nierozwiązane, postacie są bezceremonialnie zabijane, a sprawiedliwość rzadko kiedy staje się faktem. Dużo bliżej jej do literatury Cormaca McCarthy’ego niż standardowego telewizyjnego dramatu kryminalnego. Omar nie dostał swojego momentu ASAC Schrader ; właśnie został zastrzelony przez dzieciaka.

Większość programów o policjantach, szczególnie wcześniej Drut pojawił się, działający w formacie przypadku tygodnia: każdy odcinek przedstawia nową sprawę i rozwiązuje ją w ciągu godziny. Ale w prawdziwym życiu to tak nie działa. Wiele spraw zostaje umorzonych, niektóre w ogóle nie zostają rozwiązane, a budowanie sprawy przeciwko tak potężnej kryminalistce, jak Marlo Stanfield, może zająć lata.

Nawet jeśli uda ci się wsadzić Avon Barksdale za kratki, luka na rynku zostanie natychmiast wypełniona i cykl będzie kontynuowany. Drut Serializowana opowieść była sprzeczna z każdym fałszywym stereotypem policyjnego gatunku proceduralnego i doskonale uchwyciła tę frustrującą daremność. Była to pierwsza prawdziwa procedura policyjna: niezwykle realistyczna kronika żmudnych procedur policyjnych, pozbawiona sztucznego dramatu.

Drut doskonały finał serialu pięknie ujął tę tezę. Gdy McNulty spogląda na swoje miasto, widzimy montaż przedstawiający miejsce, w którym trafiają wszystkie postacie. Jest kilka szczęśliwych zakończeń – Bunny adoptował Namonda; Bubbles oczyścił się i pogodził z siostrą, ale problemy systemowe pozostają.

kiedy wychodzi Rebel Moon 2

Duquan zostaje nowym Bubblesem jako narkoman mieszkający w Baltimore; Michael zajmuje miejsce Omara i zostaje mieszkańcem miasta, uzbrojonym w strzelbę strażnikiem. Życie toczy się dalej i pomimo największych wysiłków wszystkich tak naprawdę nic się nie zmieniło. Drut to surowe, głębokie, brutalnie szczere badanie brodawek amerykańskiego społeczeństwa i w ogóle. Może nie została wydrukowana na papierze, ale jest to Wielka powieść amerykańska.