Gra w naśladownictwo Prawdziwa historia: wszystko, co zmienia film

• Gra imitacji jest jedynie luźno inspirowany prawdziwą historią Alana Turinga, a wiele punktów fabuły zostało zmienionych w celu uzyskania dramatycznego efektu.
• Film błędnie przedstawia Turinga jako jedynego geniusza odpowiedzialnego za złamanie maszyny Enigmy, ignorując wkład innych.
• Film wyolbrzymia społeczną niezręczność Turinga i przedstawia komandora Dennistona w bardziej antagonistycznym świetle, niż był w rzeczywistości.

W poniższym artykule pojawiają się wzmianki o homofobii i samobójstwie.

Gra imitacji Prawdziwa historia ujawnia kluczową rolę, jaką brytyjski matematyk i pionier komputerów Alan Turing (Benedict Cumberbatch) odegrał w złamaniu niemieckiej maszyny Enigmy podczas II wojny światowej. W obliczu zbliżającego się zagrożenia ze strony Osi dla aliantów film przedstawia wkład Turinga w przechwytywanie i łamanie kodów, które pomogły wygrać wojnę. W jego zawziętych poszukiwaniach w sali narad dołączają także prawdziwi kryptoanalityk Joan Clarke (Keira Knightley) i szkocki dowódca łamacza szyfrów Alexander Denniston (Charles Dance). Ten kluczowy rozdział w życiu Turinga został zainspirowany uznaną biografią Andrew Hodgesa z 1983 roku Alan Turing: Enigma .

Należy jednak zauważyć, że Gra imitacji jest jedynie luźno inspirowana książką, ponieważ jej fabuła odbiega dość daleko od prawdziwej historii. Od osobowości Alana Turinga po jego wkład w złamanie maszyny Enigmy – wiele wątków fabularnych zostało zmienionych w celu uzyskania dramatycznego efektu. Mimo że Gra imitacji zebrał pozytywne recenzje i uznanie nagród w momencie premiery, film nadal jest uważany za jeden z najbardziej nietrafionych filmów biograficznych ostatnich czasów. W rzeczywistości, jako witryna danych wizualnych Informacja jest piękna sugeruje, że tylko 42,3 proc Gra imitacji można uznać za prawdę historyczną.

Oglądaj w serwisie Netflix

10 filmów o froncie wewnętrznym podczas II wojny światowej

Filmy o froncie wewnętrznym podczas II wojny światowej rozwinęły się w cały podgatunek, zawierający niezwykłe historie z dala od pola bitwy.

Alan Turing nie był jedyną osobą odpowiedzialną za złamanie Enigmy

Gra w naśladownictwo ignoruje poprzednią pracę, która pomogła Turingowi i jego zespołowi

Gra imitacji przedstawia Alana Turinga jako geniusza, który nagle i samodzielnie odwraca losy walki z Niemcami podczas II wojny światowej. Choć występują inni łamacze szyfrów, w tym Joan Clarke, film mocno sugeruje, że Turing był wyłącznie odpowiedzialny za zbudowanie maszyny, która pokonała Enigmę i umieścił w centrum uwagi występ Benedicta Cumberbatcha.

Prawdziwa historia Gra imitacji w rzeczywistości wskazuje na istniejącą wcześniej technologię polską, nad którą później pracowali Turing i brytyjski matematyk Gordon Welchman. Artykuł badawczy Ralpha Erskine’a Polacy odkrywają swoje tajemnice – relacja Alastaira Dennistonsa ze spotkania w Pyry w lipcu 1939 r. rzuca więcej światła na kryptoanalityków z Polskiego Biura Szyfrów.

W 1932 r Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski z Polskiego Biura Szyfrów jako pierwsi podjęli próbę złamania niemieckich szyfrów . W 1939 roku Polska zaczęła ujawniać te metody swoim sojusznikom, w tym Wielkiej Brytanii, i jest pewne, że łamanie kodów prowadzone od początku lat trzydziestych XX wieku przyczyniło się do opracowania Bombe, brytyjskiej maszyny, która łamała kombinacje kodów za pomocą wirników.

Turing był oczywiście wizjonerem sam w sobie, ale jego wkład w Bombę nie był nowym wynalazkiem. Tak naprawdę Turing przyspieszył ten proces dzięki swojemu prototypowi – maszynie, nad którą pracował z Gordonem Welchmanem, o którym nawet nie wspomniano w filmie.

12 biografii, które musiały być dłuższe

Niektóre postacie historyczne i gwiazdy potrzebują więcej niż jednego filmu, aby wiernie opowiedzieć swoją historię, a ich biografie nie sięgają wystarczająco głęboko.

Joan Clarke nie została zrekrutowana poprzez rozwiązywanie krzyżówek

Gra w naśladownictwo łączy w sobie umiejętność łamania szyfrów i rozwiązywania zagadek

Gra imitacji zalicza się do najlepszych filmów Keiry Knightley, ale jej postać boryka się również z ciężarem historycznej nieścisłości. Joan Clarke zostaje przedstawiona jako zrekrutowana do próby łamania szyfrów w Bletchley Park po tym, jak wykazała się umiejętnościami rozwiązywania łamigłówek podczas konkursu krzyżówek – a Turing ułożył łamigłówkę.

Według opiekun , w procesie rekrutacji w Bletchley Park rzeczywiście używano krzyżówek, ale ani Turing, ani Clarke nie zostali zrekrutowani w ten sposób. Clarke była sama w sobie utalentowaną matematyką i został zwerbowany do misji przez rówieśnika Turinga, Gordona Welchmana. Biografia Andrew Hodgesa sugeruje również, że Turing nie był dobry w łamigłówkach słownych, takich jak kryptogramy i anagramy.

Alan Turing nigdy nie był oskarżony o szpiegostwo

Gra w naśladownictwo sugeruje, że doprowadziło to do odkrycia seksualności Turinga

Kluczowym elementem narracji brytyjskiego filmu wojennego jest to, że w 1951 roku Alan Turing jest śledzony przez detektywa Roberta Nocka (Rory Kinnear), który podejrzewa go o bycie sowieckim szpiegiem. Gra imitacji upiera się, że to właśnie to starcie z prawem doprowadziło do odkrycia homoseksualizmu Turinga. Chociaż w 1952 roku Turinga ukarano niesłusznie mandatem za nieprzyzwoitość, w całą sprawę nie był zaangażowany detektyw Nock.

Jak opiekun Jak zauważa, Turing faktycznie zgłosił policji włamanie do domu, ale musiał zmienić swoją wersję, ponieważ potencjalny sprawca, Arnold Murray, utrzymywał z nim stosunki seksualne. The policja dowiedziała się później o powiązaniach Turinga z Murrayem i skazał go.

10 błędnych przekonań na temat II wojny światowej, które filmy wciąż powtarzają

Nie można zaprzeczyć, że II wojna światowa była pełna bohaterstwa i zła w równym stopniu, ale nie wierzymy, że Hollywood zawsze przedstawia ją właściwie.

Zaręczyny Joan Clarke i Alana Turinga miały miejsce w różnych okolicznościach

Turing wyraził miłość do Joan

Prawdziwa historia Gra imitacji uwzględnia fakt, że Joan Clarke i Alan Turing byli przez krótki czas zaręczeni. Jak wynika z filmu, Turing była gotowa podjąć ten krok, aby spełnić życzenia swoich apodyktycznych rodziców. Jednak, jak podaje książka Andrew Hodgesa, do zaręczyn doszło po prostu dlatego, że Turing ją lubił .

Podczas gdy Clarke akceptowała fakt, że Turing jest gejem, Turing lubił jej towarzystwo i oboje mieli wspólne zainteresowania szachami i botaniką. W końcu zakończył zaręczyny, ale inaczej Gra imitacji , prawdziwy Alan Turing nie był wobec tego pozbawiony emocji. Cytując Hodgesa: Kilka razy powiedział: „Kocham cię”. .

Alan Turing nie zawsze był niespołeczny i nieśmieszny

Gra w naśladownictwo wyolbrzymiła trop geniuszu samotnika

Powtarzającym się frazesem w filmach o torturowanych geniuszach jest przedstawianie głównej postaci jako społecznie niezdarnej. Gra imitacji również pada ofiarą tej normy, przedstawiając Alana Turinga jako introwertyka, z którym trudno się współpracuje i który prawie nie rozumie żartów.

Książka Andrew Hodgesa rzeczywiście przedstawia Turinga jako człowieka, który wolał pracować sam i kogoś, kto potrafił brać pewne sprawy dosłownie. Jednak biografia przedstawia również Turinga jako posiadanie wielu bliskich przyjaciół i poczucie humoru . Niezręczność społeczna Turinga jest zdecydowanie przesadzona w grze Benedicta Cumberbatcha.

10 filmów o II wojnie światowej, które wyrzuciły realizm przez okno

II wojna światowa to duża część historii świata i ludzie wiedzą większość tego, co wydarzyło się teraz. Jednak takie filmy o II wojnie światowej wyrzuciły realizm przez okno.

Osobowość komandora Dennistona ulega poważnym zmianom

Charakterystyka antagonisty Dennistona została zakwestionowana

Komandor Denniston jest przedstawiany jako porywczy dyrektor Rządowej Szkoły Kodeksu i Cypheru. Pomimo tego, że był odpowiedzialny za rekrutację Turinga, okazało się, że ma kilka konfliktów ideologicznych z matematykiem. Napięcie wzrasta do tego stopnia, że ​​próbuje on nawet zwolnić Turinga z operacji.

Jak donosi Telegraf wnuki Dennistona skrytykowały ten portret jako niedokładny. Twierdzą, że w rzeczywistości nie trzymał się on ściśle wojskowego myślenia, jak pokazano w filmie. Prawdziwa historia Gra imitacji również to sugeruje Denniston nigdy nie groził zwolnieniem Turinga . W rzeczywistości wysiłki Turinga zostały docenione w Bletchley Park i błyskawicznie stał się liderem.

Alan Turing nigdy nie spotkał sowieckiego szpiega ani szefa brytyjskiego wywiadu

Postać Marka Stronga prawdopodobnie nigdy nie spotkała Turinga

Gra imitacji może skupiać się na szpiegostwie w czasie wojny, ale jego przedstawienie wymaga pewnej swobody, jak na przykład wtedy, gdy Alan Turing spotkał radzieckiego szpiega Johna Cairncrossa (Allen Leech). Według ujęcia New York Review of Books prawda jest taka, że ​​ścieżki Turinga nigdy nie skrzyżowały się z Cairncrossem; mimo że szpieg pracował w Bletchley Park stacjonował w innej jednostce. Pokazano także, że Turing wchodzi w interakcję ze Stewartem Menziesem (Mark Strong), szefem brytyjskiej tajnej służby wywiadowczej. Łupek Zwraca uwagę, że również nie ma dowodów na poparcie tego twierdzenia.

spójrz och

10 intensywnych filmów wojennych zatwierdzonych przez żołnierzy i historyków

Najlepsze filmy wojenne zwracają uwagę na dokładność historyczną, a te najlepsze mogą zyskać uznanie ekspertów wojskowych i byłych żołnierzy.

Peter Hilton nie miał brata służącego na wojnie

Turing i jego zespół nie podjęliby takich decyzji

Peter Hilton (Matthew Beard), jeden z łamaczy szyfrów pod rządami Turinga, staje przed dylematem moralnym, gdy zespół odkrywa niemiecki nalot na konwój, w którym służy także brat Hiltona. Zespół nadal decyduje się nie używać złamanych kodów do powstrzymania nalotu, ponieważ nie chce ujawniać Niemcom swojej wiedzy na temat łamania szyfrów. To interesujący dylemat, z którym muszą się zmierzyć, walcząc z II wojną światową na własnym froncie, ale jest to fabrykacja.

Według Łupek , taki moment nie mógł w ogóle nastąpić, jak Hilton nie miał takiego brata . Decyzja zespołu o nie zapobieganiu nalotowi jest sprzeczna z ogólną praktyką wojskową dotyczącą takich dylematów, ponieważ takie decyzje dotyczące tajnego wywiadu podejmowały głównie wyższe szczeble administracji wojskowej.

Homoseksualizm Alana Turinga zostaje stonowany

Ugruntowany związek Turinga z innym mężczyzną doprowadził do jego aresztowania

Seksualność Alana Turinga nie odgrywa większej roli Gra imitacji . Wspomnienia ujawniają jego sympatię do kolegi ze szkoły, Christophera Morcoma (Jack Bannon), ale jak pokazuje biografia Andrew Hodgesa, ten związek był jednostronny, ponieważ Morcom nie odwzajemniał uczuć Turinga. Film ukazuje jednak wzajemną miłość między tą dwójką.

Alan Turing: Enigma pokazuje również, że pomimo panującej wówczas homofobii, matematyk potrafił wykazać się śmiałością, zwracając się do niektórych mężczyzn w swoim życiu choć ten aspekt jest w filmie prawie nie poruszany. Podobnie Arnold Murray, mężczyzna, który miał stosunki seksualne z Turingiem i ostatecznie doprowadził do jego skazania, nigdy nie jest przedstawiany.

Przyczyna śmierci Alana Turinga jest przedmiotem dyskusji

Popularna teoria samobójstwa przez zatrute jabłko mogła nie mieć miejsca

Podobnie jak w przypadku książki Andrew Hodgesa, dopisek na końcu Gra imitacji wspomina, że ​​Alan Turing odebrał sobie życie po tym, jak został zmuszony do poddania się terapii chemicznej. Nie ma jednak pewności co do charakteru śmierci Turinga. Jack Copeland, redaktor kilku dzieł Turinga, nazwał to przypadkiem.

Ogólna teoria, o której mowa także w Gra imitacji , jest to, że Turing popełnił samobójstwo, zjadając jabłko zaprawione cyjankiem. Jednakże, jako BBC doniesień Copeland uważa, że ​​śledztwo w sprawie śmierci Turinga było niewystarczające. Dodaje to Turing mógł faktycznie umrzeć z powodu oparów cyjanku wyprodukowane w wyniku eksperymentu w wolnym pokoju.

Gra imitacji

W „Grze tajemnic” Benedict Cumberbatch wciela się w Alana Turinga, prawdziwego brytyjskiego matematyka i informatyka, który odegrał kluczową rolę w rozszyfrowaniu niemieckiej maszyny szyfrującej Enigmę podczas II wojny światowej. Film skupia się na twórczości Turinga podczas wojny i jego życiu osobistym w tym czasie, a także tragicznej historii jego życia po wojnie i śmierci w 1954 roku. W rolach głównych występują także Keira Knightley, Matthew Goode, Charles Dance i Mark Strong.

Data wydania

28 listopada 2014

Dyrektor

Mortena Tylduma

Rzucać

Marka Silnego , Mateusz Goode, Keiry Knightley , Benedykta Cumberbatcha

Czas wykonania

114 minut

Pisarze

Grahama Moore'a

Budżet

14 milionów dolarów

Studio(a)

Firma Weinsteina