Donnie Yen nakręcił swój jedyny oldschoolowy film o kung fu 40 lat temu

• Drunken Tai Chi Donniego Yena pozostaje jego jedynym klasycznym filmem kung fu w karierze zdominowanej przez filmy o sztukach walki.
• Oferta Yena przejawia się w jego różnorodnych projektach związanych ze sztukami walki, od wuxii po komedie, dzieła z epoki i nie tylko.
• Pomimo sukcesu Drunken Tai Chi, Yen uważa, że ​​było to jednorazowe doświadczenie ze względu na ewoluujący charakter gatunku.

Pierwszym i jedynym wkładem Donniego Yena w oldschoolowy gatunek filmów kung fu jest Pijane Tai Chi , film, w którym aktor zagrał 40 lat temu. W swojej długiej karierze w branży Donnie Yen był głównym bohaterem długiej listy filmów, z których większość to filmy o sztukach walki. Jego twórczość zaowocowała wieloma filmami, które często są okrzyknięte jednymi z najlepszych filmów o kung fu ostatnich dziesięcioleci, w tym cztery Ip Man filmy , Żelazna Małpa , I Pewnego razu w Chinach .

Chociaż wszystkie powyższe filmy dotyczą sztuk walki, odzwierciedlają zakres doświadczenia Yen, jeśli chodzi o ten gatunek. Yen próbował swoich sił w wuxii, komediach, utworach z epoki i akcjach straży obywatelskiej. Nakręcił nawet kilka filmów o gliniarzach zajmujących się sztukami walki, np Klatka Tygrysa 2 , podobnie jak te, z których Jackie Chan był znany w latach 80. i 90. Jednak zaskakujące jest, że powiązania Donniego Yena z prawdopodobnie najpopularniejszym podgatunkiem sztuk walki są poważnie ograniczone.

Nowe filmy Donniego Yena potwierdzają zastąpienie Jackie Chana bohaterem akcji

Od nowego spinoffu Johna Wicka po Prokuratora – potwierdzono wiele projektów Donniego Yena na rok 2024, co czyni go czołową gwiazdą akcji.

Drunken Tai Chi to jedyny „klasyczny” film o kung fu Donniego Yena

Był to jego debiut aktorski i jednocześnie pierwsza główna rola, lata 84 Pijane Tai Chi był dla Yen filmem wyjątkowym pod wieloma względami. Oprócz rozpoczęcia kariery Pijane Tai Chi wyróżnia się także jako jedyny film Donniego Yena, który można śmiało zaklasyfikować jako film o kung fu w tradycyjnym znaczeniu . Jak Yen wyjaśnił w wywiadzie z 1999 r.: Pijane Tai Chi był ' film o walce kung fu ”, co wyraźnie kontrastuje z jego pracą w filmach takich jak Pewnego razu w Chinach [przez Pijana Pięść ] Na wiele sposobów Pijane Tai Chi przypominało filmy 36. Komnata Shaolin I Pijany mistrz, który przedkładał sceny akcji i choreografię ponad wszystko inne.

Pijane Tai Chi wyreżyserował Yuen Woo-ping, który nakręcił także klasyk Jackie Chana z 1978 r. Pijany mistrz.

Ten opis definiuje filmy kung fu z lat 70. i wczesnych 80. To kontrast do bardziej współczesnych filmów, które wykorzystują inne elementy. Porównując Pijane Tai Chi Do Pewnego razu w Chinach Yen mówił o tym, jak ten ostatni oferował „ całe opakowanie ”, zawierający partyturę, dramat i nie tylko. Jest to spójne z podejściem przyjętym w innych współczesnych filmach o sztukach walki (w tym tych z Yenem w roli głównej), co dodatkowo pokazuje, jak wyjątkowe Pijane Tai Chi pochodzi z reszty jego filmografii.

Dlaczego Donnie Yen nie nakręcił więcej filmów takich jak Drunken Tai Chi

Pijane Tai Chi bycie samemu ma wiele wspólnego z czasem premiery filmu. Zdaniem Yena, Pijane Tai Chi był ' ostatni w swoim rodzaju .' Film pojawił się w czasie, gdy gatunek zaczął ewoluować. Jak zauważył Yen, Pijane Tai Chi Zdjęcia – jak większość oldschoolowych filmów o kung fu – trwały dziewięć miesięcy, co stanowi jeden z obszarów, w których filmowcy musieli dokonać zmian. Chociaż Donnie Yen ubolewał nad wyczerpującym procesem kręcenia zdjęć, twierdził, że „ szczęśliwy ', aby zdobyć to doświadczenie i łatwo zrozumieć dlaczego, biorąc pod uwagę, że nigdy nie było innego Pijane Tai Chi dla Donniego Yena.

obejrzyj Deadpoola 2

Źródło: Pijana Pięść

Pijane Tai Chi (1984)

Dyrektor

Yuen Woo-ping

Data wydania

31 maja 1984

Studio(a)

Peace Film Production Co.

Dystrybutor(zy)

Film grupy Dragons

Pisarze

Yuen Woo-ping, Brandy Yuen, Grupa Pokoju

Rzucać

Donniego Yena , Yuen Cheung-yan , Yuen Shun-yi , Yuen Yat-chor , Lydia Shum , Mandy Chan , Don Wong , Lee Kwan , Chang Hsun

Czas wykonania

91 minut