Nie spodziewaj się drugiego sezonu serii horrorów Harlana Cobena, pomimo zakończenia Cliffhanger

Ostrzeżenie: w przypadku Lazarusa mogą pojawić się pewne SPOILERY!Nowa, pełna zwrotów akcji seria Harlana Cobena Łazarz może zakończyć się wielkim klifem, ale jest mało prawdopodobne, że doczeka się drugiego sezonu. Współtworzony przez autora i częstego współpracownika Danny'ego Brocklehursta, ale nie oparty na żadnej powieści Cobena, serial koncentruje się na zmartwionym psychologu sądowym Joelu „Lazie” Lazarusie, gdy zaczyna on widzieć duchy różnych ofiar nierozstrzygniętych spraw, a także swojego niedawno zmarłego ojca.

Prowadzeni przez nominowanego do Oscara Billa Nighy'ego i Sama Claflina Łazarz zaczyna dobiegać końca po tym, jak tytułowy bohater dowiaduje się, że detektyw Alison Brown grana przez Kate Ashfield nie była tak naprawdę tą, która stoi za morderstwami, które badał Laz, ale zamiast tego był to jego ojciec, który sugeruje, że uwalnia ich od bólu. Decydując się na uwolnienie od traumy swojej przeszłości, Laz spędza kolejną noc ze swoją ukochaną Laurą Roisin Gallagher tylko po to, by odkryć, że jego syn Aidan zamordował ją tym samym sierpem, który zabił asystentkę jego ojca Margot.

Na cześć premiery programu ScreenRant Ash Crossan przeprowadził wywiad z Harlanem Cobenem Dannym Brocklehurstem Nicolą Shindler Samem Claflinem Billem Nighym i Alexandrą Roach, aby omówić Łazarz . Zapytany o zakończenie serialu w klifie i potencjalne plany na drugi sezon Shindler szybko wykluczył prawdopodobieństwo kolejnych odcinków mówiąc, że wszystkie odpowiedzi znajdują się w tych sześciu odcinkach ' i poczucie, że widzowie ' powinien wyjść naprawdę usatysfakcjonowany ':

Jeśli chcą więcej od tych postaci, to inna rozmowa. A jeśli istnieje historia, która naszym zdaniem pasuje do tych postaci, to już inna rozmowa. Ale powinno to brzmieć: „Teraz rozumiem”. Rozumiem te wszystkie różne rytmy, kto był gdzie i kiedy oraz kto, co i kiedy zrobił. Zawsze chcemy, aby ludzie wychodzili z nas naprawdę usatysfakcjonowani.

Coben zaczął wyjaśniać proces myślowy stojący za niezaangażowaniem się w a Łazarz sezon 2, jak on i jego zespół zdecydowali” od pierwszego dnia ' taki był serial nie będę tym, który po prostu konfiguruje jeden sezon, abyś mógł sprzedać kolejny sezon ' . Wskazując, że żaden z seriali, w które brał dotychczas udział, oryginalnych lub adaptacji, nie doczekał się drugiego sezonu, jak zawsze zespoły „ czuję, że to kompletna historia ':

Na końcu otwieramy drzwi, do których możecie wejść, jeśli chcemy, ale nigdy nie chcemy pisać sezonu, który będzie tylko początkiem sezonu 2. Więc nie wiemy. Uzgodniliśmy również, że nie zrobimy drugiego sezonu, chyba że uznamy, że będzie równie dobry, jeśli nie lepszy, niż sezon 1. Nie będziemy dawać programu tylko dla wypłaty. Musi być tak, że myślimy, że będzie równie dobrze. Jeśli nie, będziemy mieli szczęście i będziemy mogli stworzyć nową historię. Cieszę się jednak, że nadal jesteś zaintrygowany i chcesz dowiedzieć się więcej.

Zespół ma różne opinie na temat tego, czy duchy były prawdziwe

Jedna z innych dużych ciekawostek w Łazarz historia obok morderstw jest to, czy Laz rzeczywiście widział duchy i rozmawiał z nimi, czy też po prostu je manifestował, słuchając taśm z ich sesji. Co ciekawe nawet zespół kreatywny stojący za serialem nie do końca się z tym zgadza czy faktycznie obcował ze zmarłymi.

film o geniuszach

W przypadku Shindlera mówi, że Coben wspomniał na początku tworzenia serialu, że „ Jeśli publiczność powie, że nie może się zdecydować „co ostatecznie jest prawdą” wtedy poradziliśmy sobie nieźle „zgadzając się, że” decyzja powinna należeć do Ciebie '. Producent wykonawczy jednak ujawnił, że „ mamy naprawdę mocne zdanie ' i to ona wie dokładnie to, co wydarzyło się na końcu ' .

Brocklehurst i Coben wskazali następnie na pozytywne strony niedzielenia się widzami konkretną odpowiedzią, przy czym pierwsi to odczuli „ tworzy temat do dyskusji 'dla widzów kontynuuj dalej Łazarz 'koniec . Coben nawet się roześmiał, wskazując, że pomimo tego, że w wywiadzie trzy osoby miały odpowiedzi, „ nadal nie wiem 'prawda.

Bill Nighy był wielkim fanem Harlana Cobena przed Lazarusem

ScreenRant: Cóż za niesamowity, wciągający program, który raz obejrzałem bez wstawania. Co było dla ciebie najbardziej atrakcyjne w występie w tym programie?

Bill Nighy: Wszystko w tym było całkiem atrakcyjne. Chyba największą rzeczą, która mnie wciągnęła od samego początku, był Harlan Coben, ponieważ jestem wielkim fanem i przeczytałem wszystkie jego książki. Wiem, że wszystko, co robi, działa. Pierwotnie dostałem tylko dwa pierwsze scenariusze, więc musiałem poczekać na resztę historii, która płynęła do mnie kroplówką. Co się ostatecznie wydarzyło, dowiedziałem się dopiero kilka miesięcy później. Ale przyjąłem tę pracę pod wpływem pierwszych dwóch odcinków. Grałem też już wcześniej w filmie z Samem Claflinem, ale nigdy nie graliśmy razem. Wiedziałem, że kręciłem z nim większość scen, a inne z Kate Ashfield, z którą też już wcześniej pracowałem. Ale tak naprawdę nigdy wcześniej nie miałem okazji grać z żadnym z nich, więc było to satysfakcjonujące.

Zapowiedź odcinka 11 z poziomowaniem solo

ScreenRant: Czy miałeś ulubiony dzień na planie?

Bill Nighy: Czy miałem ulubiony dzień? Cóż, pozwól mi pomyśleć. Szczerze mówiąc, nie przychodzi mi do głowy żaden. To były całkiem dobre dni. Kiedy dotarłem do Manchesteru – to mało anegdotyczny fakt – w Manchesterze padało w pewnym stopniu codziennie przez 81 dni poprzedzających mój przyjazd. I to nawet nie była zima! Ale to był bardzo, bardzo miły koncert. Jedną z największych przyjemności było poznanie Harlana Cobena, ponieważ okazał się naprawdę uroczym, zabawnym, dobrym towarzyszem. Mieliśmy wiele kolacji w Manchesterze i bardzo miło spędziliśmy czas.

ScreenRant: Powiedziałeś, że przeczytałeś wszystkie jego powieści, ale kiedy ogłoszono ten serial, oszalałem, próbując znaleźć tę powieść. Ale to jest dzieło oryginalne, prawda?

Bill Nighy: To jest oryginalna historia i nie pochodzi z książki. Ale wydał nową książkę. Zawsze wydaje nową książkę. Napisał 37 powieści i wszystkie są bestsellerami. Nie wiem, czy ktoś sprzedaje więcej książek niż Harlan. To naprawdę porządna osoba i bardzo dobre towarzystwo.

ScreenRant: Ten serial to bzdura i naprawdę próbuję to rozgryźć po drodze, ale wy musicie ciągnąć tę kwestię przed widzami: „Czy jestem dobry czy zły?” Jakie to było dla ciebie?

Bill Nighy: Tak, to była dość delikatna linia do wytyczenia, ponieważ w serialu wiąże się to z dużą odpowiedzialnością. Trudno o tym mówić, nie zdradzając czegokolwiek, ale trzeba po prostu cały czas mieć świadomość, w której części historii się znajdujemy i co widzowie wiedzą lub myślą, że wiedzą w danym momencie. Całkiem satysfakcjonujące jest wysyłanie ich w ślepe uliczki, gdy mówisz o innych postaciach, aby dać do zrozumienia, że ​​być może mogą nimi być… Kto wie? Coś takiego. Tak, to bardzo delikatna kwestia i duża odpowiedzialność.

Ponowne spotkanie Sama Claflina z Billem Nighym to „kolejka górska emocji”

ScreenRant: Moją ulubioną częścią oglądania serialu jest aspekt kryminału, podczas którego próbujesz zrozumieć, co się dzieje. Jak to było, że jako aktor musiałeś trzymać się ustalonych granic, aby widzowie nie dowiedzieli się, czy jesteś godny zaufania, czy nie?

Sam Claflin: Myślę, że nawet ja wtedy wątpiłem w swój zdrowy rozsądek. Myślę, że właśnie dlatego Harlan odnosi takie sukcesy, ponieważ ma niesamowitą umiejętność naprawdę wciągania publiczności. Wszyscy stajemy się minidetektywami i uwielbiamy domyślać się, kto tego dokonał. Wspaniałą rzeczą w tej konkretnej historii i jej złożoności jest to, że istnieje więcej niż jeden „zabójca”. Myślę, że dzięki temu mogłem siedzieć na skraju siedzenia, gdy szliśmy. Nie miałem wszystkich sześciu odcinków od samego początku, więc jechałem w czasie kręcenia. Jedyne, co mogłem zrobić, to grać każdą chwilę szczerze i szczerze. On naprawdę wierzy w to, co mówi, w każdym momencie. Psychiatra w nim mówi: „To jest to, co myślę”. To musi być prawda. Wiem, że brzmię jak szaleniec, ale tak właśnie się dzieje. Jedyne, co mogłem zrobić, to rozegrać wszystko bardzo uczciwie. Oczywiście zwroty akcji przyszły, zaskoczyły i zszokowały. Byłem tak podekscytowany, jak ty!

sezon 2 1923

ScreenRant: Myślę, że to była twoja druga praca z Billem, prawda?

Sam Claflin: Tak! To znaczy był w „Piratach”, ale nie w moim konkretnym filmie. Ale zrobiliśmy film zatytułowany Ich Finest. Spędziliśmy razem trochę czasu przed ekranem, ale niewiele, więc czułem się, jakby to było zupełnie nowe doświadczenie w cudowny sposób.

ScreenRant: Chciałbym dowiedzieć się trochę o Twoich doświadczeniach. Co było wyjątkowego w pracy z Billem?

Laz Sama Claflina wygląda ponuro przez okno, trzymając plik Lazarus

Sam Claflin: Cóż, upchnęli wszystkie jego sceny w ciągu dwóch tygodni, chociaż może trwało to trochę dłużej. Szczerze mówiąc, czułem się jak na scenie. Miałem wrażenie, że każdy dzień był gimnastyką umysłu. Nasza dwójka po prostu szła do przodu łeb w łeb. Jednego dnia płakaliśmy, drugiego dnia śmiejąc się i krzycząc na siebie; walczący. To był po prostu prawdziwy rollercoaster emocji. Ale to absolutny profesjonalista. To najhojniejszy aktor na świecie. Przychodzi przygotowany, zna swoje kwestie i mentalnie będzie cię popchnął, abyś po prostu poprawił swoją grę. Ale jest też niesamowicie zabawny i wnosi na plan filmowy pozytywną energię. Jest także najmądrzejszym i najbardziej wytwornym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek spotkasz. Jest uosobieniem dżentelmena, przypominającego dżentelmena ze starej szkoły. On jest po prostu prawdziwym klejnotem. Szczerze mówiąc, było to dla mnie jak spełnienie marzeń. Praca z aktorem, który jest utalentowany i chce ubrudzić sobie ręce i rzucić się w wir pracy, była po prostu przyjemnością.

ScreenRant: Zawsze zastanawiam się, kiedy aktorzy na siebie krzyczą, czy jest ci potem przykro?

Sam Claflin: Tak. Myślę, że często zdarza się, że kiedy na kogoś krzyczysz, wylatuje ci kropelka śliny, nad którą nie masz kontroli. Myślę więc, że na pewno nie raz był moment, w którym oboje krzyczeliśmy i krzyczeliśmy i to się wydarzyło. I żadne z nas nie jest aktorem metodycznym w tym sensie, że pozostajemy charakterem. Czasami możemy pozostać w nastroju danej sceny, w zależności od tego, czy tego wymaga. Ale jednocześnie uważam, że oboje niesamowicie się wspieraliśmy. Nawet gdybyśmy byli poza kamerą, nasza dwójka nadal dawałaby z siebie sto procent. Nie było sensu, żebyśmy odpuścili i to właśnie mam na myśli, mówiąc, że jest taki hojny. Nie każdy tak robi, ale nasza dwójka dała z siebie wszystko. I naprawdę nie można prosić o nic więcej.

Alexandra Roach związana z duchowością swojej postaci Łazarza

ScreenRant: Co najbardziej urzekło Cię w tej historii?

Alexandra Roach: Myślę, że scenariusz był zaskakujący. Myślałem, że to jeden rodzaj historii, ale haczyk na końcu pierwszego odcinka naprawdę mnie zaskoczył. Wtedy pomyślałem: „Co to jest?” Tajemnica związana z tonem serialu i tym, co robiliśmy, wydała mi się naprawdę interesująca, a także to, ile było w tym zwrotów akcji. Naprawdę mnie wciągnęła i myślę, że zrobiłem dokładnie to samo, co ty, ale z przeczytaniem tego. Pomyślałem sobie: „OK, muszę przeczytać następny”. Co się dzieje? Co się stanie?

Dune część 2 środowisko wykonawcze

ScreenRant: Cały czas bawię się z kryminałem, próbując dowiedzieć się, czy wiem, co się dzieje. Ale jeśli chodzi o aktorstwo, musisz trzymać się granicy pomiędzy pytaniem: „Czy jestem dobry?”. Czy jestem zły? Czy jestem w to zamieszany, czy nie? Jakie to było dla ciebie przeżycie?

Alexandra Roach: Tak, czasami, gdy grasz w takim thrillerze, musisz pobawić się formą, zachowując się jak czerwony śledź lub być tak tajemniczym, że widzowie w domu pomyślą: „Och, to ona!”. Nie ufam jej. Musisz być tego świadomy. Jeśli postać jest na tym świecie, uważam, że w różnych ujęciach naprawdę zabawne jest stwierdzenie: „Mogę zrobić to trochę bardziej podejrzanie”, ponieważ wtedy mogłoby to wzbudzić pewne wątpliwości w domu, gdy ludzie ją oglądają. Na pewno dodaje do tego kolejną warstwę.

ScreenRant: Jak wykorzystałeś tę postać? Które z jej kluczowych elementów wydały Ci się fascynujące?

Alexandra Roach: Zawsze byłam powściągliwą osobą duchową lub osobą ciekawą tego świata. W przypadku Jenny muszę to nazwać badaniami i naprawdę zagłębić się w jej duchowość. Myślę, że sprawiło mi to wiele radości i wiele się nauczyłem. Poszedłem i przeczytałem moje karty aniołów. Odczytałem tarota, miałem Reiki i tak dalej. W pewnym sensie to we mnie zostało. Mam teraz tę samą talię tarota, której używam w serialu. Zabrałem to ze sobą do domu i trzymam obok łóżka. Czasami się na tym opieram i jest to coś nowego, czego nauczyła mnie ta postać. Ale myślę, że energetycznie różni się ode mnie, więc naprawdę fajnie było jako aktor przemienić się w tę inną osobę i stać się nią. Jest całkiem nieruchoma, a jej energia jest inna niż moja, co było interesujące do zagrania.

ScreenRant: Wiem, że mam gdzieś blisko siebie karty tarota, ale fajnie jest w to wejść. Nawet jeśli ci się to nie podoba, czasami jest to bardzo introspektywne.

Alexandra Roach: Dokładnie tak. To jest właśnie to, czego potrzebujesz. Czasami myślę, że ludzie mogą przewrócić oczami, ale jako istoty ludzkie robimy to od tysięcy lat, aby uzyskać jasność co do różnych aspektów naszego życia.

Koncepcja serialu zrodziła się dla Cobena z bardzo osobistego miejsca

ScreenRant: Wczoraj oszalałem, bo obejrzałem program na jednym posiedzeniu, nie wstawając. Tak mi się spodobała, że ​​poszłam poszukać tej książki i nie mogłam jej znaleźć! Czy możesz opowiedzieć o powiązaniu tego pomysłu i jego początkach?

Harlan Coben: Po pierwsze, po raz pierwszy mogę powiedzieć, że serial jest zdecydowanie lepszy od książki! [Śmiech] Nie ma tu żadnego argumentu. To oryginalny pomysł, na który wpadłem i który pojawił się na dwa różne sposoby. Jeden z nich jest poważniejszy. Kiedy byłem młody, przeżyłem wiele strat w swoim życiu, łącznie z moim ojcem, gdy miał 59 lat. Bardzo za nim tęsknię i myślę, że wszyscy mamy to marzenie: „Chciałbym móc go jeszcze raz przytulić”. Chciałabym jeszcze raz znaleźć się z nim w pokoju. Chciałbym móc z nim jeszcze raz porozmawiać. I to naprawdę wiele z tego, o czym jest ta historia. Chodzi o żal z powodu cierpienia pokoleń i tego typu rzeczy. Ta trauma i sceny pomiędzy Samem Claflinem i Billem Nighym to ich geneza.

Pomysł na tę historię zrodził się, gdy grałem w tenisa i schodziłem z kortu. Spojrzałem na drugą stronę ulicy i tam był gabinet lekarski. Zabierałam tam teścia, kiedy miał ciężką depresję i myślałam o gabinecie psychiatry i o tym całym nieszczęściu, jakie tam słychać dzień po dniu, tydzień po tygodniu, miesiąc po miesiącu. Ujawniasz swoje najciemniejsze sekrety, najciemniejsze rzeczy w tym pokoju. I gdzie idzie ta energia? Czy przenika do ścian? Czy w końcu, kiedy psychiatra umrze, może uda mu się wydostać i uciec? Taka była geneza pomysłu, który następnie przedstawiłem tym chłopakom i zaczęliśmy go rozwijać.

ScreenRant: Co dla Nicoli i Danny'ego najbardziej przemówiło do ciebie w tej historii i co najbardziej ekscytowało cię w tym projekcie?

Nicola Shindler: Od początku podobała mi się ta relacja między ojcem i synem, a podróż, jaką odbywa młody Laz, jest wyjątkowa i niezwykle intrygująca. Fascynowała mnie perspektywa kogoś, kto czasami kwestionuje swój zdrowy rozsądek, kto przeżywa żałobę i powraca do grupy ludzi, z którymi nie żył od jakiegoś czasu. Po prostu myślę, że to wszystko razem tworzy naprawdę dobrą historię.

Danny Brocklehurst: Wiem, że już to robiliśmy, ale uwielbiam historie o ludziach, którzy wracają tam, skąd pochodzą i ponownie nawiązują kontakt z rodzeństwem, przyjaciółmi i byłymi kochankami. Było coś, co od razu mnie do tego przyciągnęło. Ale oczywiście do tego dochodzi cała tematyka związana z żałobą. Tematów jest wiele, ale myślę, że jest też coś związanego z pamięcią. Jest to wydarzenie z przeszłości i każdy ma z nim inne wspomnienia, do których tak naprawdę wracamy przez wszystkie sześć części.

Łazarz jest teraz transmitowany strumieniowo w Prime Video.

myśliwy schafer