Wyjaśnienie zakończenia Blue Velvet

Przełomowy film Davida Lyncha Niebieski Aksamit była koszmarną i surrealistyczną historią, której przykładem były lata 80., ale jej zakończenie pozostawiło wiele pytań. Wydany w 1986 roku, Niebieski aksamit był powrót Lyncha do formy po błędzie, jakim była adaptacja filmu z 1984 roku Wydma . Film przedstawiał niesamowite lustro małego miasteczka w Ameryce i pokazywał obskurne podbrzusze, które się pod nim wiło. Chociaż był to mały sukces kasowy, zarobił jedynie 8,5 miliona dolarów (via Box Office Mojo ), został pozytywnie przyjęty przez krytykę, a nawet przyniósł Davidowi Lynchowi drugą nominację do Oscara dla najlepszego reżysera.

wydma część 3

W przeciwieństwie do innych filmów Lyncha, które całkowicie zagłębiały się w surrealizm, Niebieski aksamit nadal był w dużej mierze tajemniczą historią przeplataną charakterystyczną dla reżysera wizją nieziemską. Te cechy sprawiły, że był to jeden z najbardziej przystępnych filmów Lyncha, ale także jeden z jego filmów, które najczęściej oglądano ponownie, a jego popularność rosła przez dziesięciolecia po premierze. Niebieski aksamit kontynuował współpracę Davida Lyncha z aktorem Kylem MacLachlanem, a także wprowadził Laurę Dern do grona stałych wykonawców reżysera. Chociaż późniejsze filmy oferowały bardziej niefiltrowanego Lyncha, Niebieski aksamit było idealnym połączeniem surrealizmu i filmu.

POWIĄZANE: 10 faktów zza kulis na temat Blue Velvet

Co się stanie w zakończeniu Blue Velvet?

Po tym jak ranna Dorothy została pozostawiona na podwórku Jeffreya przez zbirów Franka Bootha, uściskała Jeffreya i nazywała go swoim „ Sekretny kochanek '. Chociaż to odkrycie spowodowało, że Sandy uderzyła Jeffreya w policzek za jego niewierność, następnie poprosił Sandy, aby powiedziała jej ojcu, funkcjonariuszowi policji, o wszystkich odkrytych dowodach. Za radą Jeffreya policja wtargnęła na posiadłość Bootha i zabiła wielu jego ludzi. Następnie, w jednej z najciemniejszych scen filmu Lyncha, Jeffrey wrócił do mieszkania Dorothy i zastał jej męża i mężczyznę w żółtej marynarce martwych. Następnie Frank przybył w przebraniu, a Jeffrey użył broni, aby go zaatakować.

Sandy i Jeffrey ponownie się spotkali po wstrząsających przeżyciach w mieszkaniu Dorothy i objęli się pomimo wcześniejszej kłótni. Następnie scena zbladła i ukazała Jeffreya, prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości, wylegującego się na swoim podwórku, dopóki Sandy nie zawołała go do domu. Po wejściu do środka Jeffrey, Sandy i ciotka Jeffreya zaobserwowali ptaka siedzącego na parapecie okna, a ciotka Jeffreya krzyknęła z obrzydzeniem, gdy zjadał owada. Następnie widziano Dorothy, jak patrzyła, jak jej syn bawi się w parku, i radośnie go uściskała.

Kim byli zmarli w mieszkaniu Doroty?

W kulminacyjnym momencie film podał wiele informacji, niekoniecznie wyjaśniając je, a tożsamość mężczyzn w mieszkaniu Dorothy nie została wyraźnie określona. Niebieski aksamit miał wiele znaków towarowych Lyncha, a jego skłonność do tworzenia obrazów została ukazana podczas kulminacyjnego finałowego pojedynku. Martwy mężczyzna przywiązany do krzesła był w rzeczywistości mężem Dorothy i chociaż przez cały film niewiele go pokazywano, jedyną wskazówką był fakt, że był związany. Frank przetrzymywał męża Dorothy jako zakładnika, aby utrzymać ją w lojalności wobec niego, a brutalny sposób, w jaki spotkał go koniec, tylko sprawił, że Frank wydawał się jeszcze bardziej zły.

Tożsamość drugiego mężczyzny była nieco bardziej oczywista, a jego jasnożółta marynarka ujawniła, że ​​jest to tajemniczy mężczyzna w żółtej marynarce, którego widziano we współpracy z Frankiem. Mężczyzna w żółtej marynarce był członkiem policji w Lumberton i Jeffrey rzeczywiście widział go na komisariacie, kiedy poszedł przedstawić swoje ustalenia ojcu Sandy. Niebieski aksamit był arcydziełem Lyncha, ponieważ pokazał, że potrafi równie sprawnie dokonać surrealizmu, jak i utkać intrygującą tajemnicę, przywodzącą na myśl najlepsze klasyczne filmy noir.

POWIĄZANE: 10 najlepszych filmów w stylu neo-noir według Rankera

Co się stało z Dorothy na końcu Blue Velvet?

Dosłowne zakończenie Dorothy, jak widać w filmie, było mieszaniną szczęścia i smutku, gdy ponownie spotkała się z synem, ale jej mąż zginął. W bardziej przenośnym sensie Dorothy poniosła ciężar kary nałożonej w filmie, ponieważ wydawało się, że postacie takie jak Jeffrey i Sandy wyszły z tego bez szwanku. Zakończenie ujawniło nawet, że ojciec Jeffreya wyzdrowiał po epizodzie zdrowotnym na początku filmu, a Jeff doczekał się szczęśliwego zakończenia. Chociaż Niebieski aksamit nie był jednym z najdziwniejszych filmów Lyncha, był jego najbardziej moralizatorskim i było jasne, że Dorothy nie pasowała do malowniczego małomiasteczkowego wizerunku Lumberton.

kiedy jest drugi sezon 1923

Co reprezentowały ptaki?

W całym filmie często pojawiały się odniesienia do ptaków. W jednej scenie Sandy opisała swój sen, w którym widziała świat pełen ciemności, a nagłe przybycie tysięcy rudzików wniosło światło i miłość do tego opuszczonego miejsca. Robins reprezentował miłość do młodej i naiwnej Sandy, a zwłaszcza jej rozwijający się związek z Jeffreyem. W świecie Niebieski aksamit rudziki stały się symbolem niezniszczalnej dobroci, która nawiązuje do nieskazitelnego obrazu Lumberton (jak widać na początku i na końcu).

Początkowa scena ujawniła, że ​​tuż pod powierzchnią żyją miliony wijących się owadów, a ujęcie rudzika zjadającego owada zdawało się sugerować, że dobro zwyciężyło nad złem. Daleko mu do bycia ukrytym szczegółem Niebieski aksamit , ptaki były jednym z najbardziej jawnych obrazów w filmie i najprawdopodobniej zostało to zrobione celowo. Lynch zawsze nadawał swoim filmom znaczenie, a proste przesłanie dobra i zła było jedynie podstępem dla znacznie bardziej skomplikowanej narracji, która była opowiadana w innych częściach filmu. W każdym razie ptaki były jedynie symbolem Jeffreya i Sandy, a nie Dorothy.

Prawdziwe znaczenie zakończenia Blue Velvet

Niebieski aksamit było zarówno moralistycznym spojrzeniem na małe miasteczka, jak i zepsutym wpływem świata zewnętrznego, ale było to także sprytne wypaczenie klasycznych poglądów Normana Rockwella na temat tych małych społeczności. Obrazy białych płotów i machających strażaków niekoniecznie były dosłowne, ale reprezentowały stereotypowy pogląd na idealne życie. Poza tym, że jest to jeden z najlepszych filmów kryminalnych wszechczasów, Niebieski aksamit miał także wiele do powiedzenia na temat kierunku politycznego, jaki obierał świat w latach 80. XX w., zwłaszcza jego zwrotu w stronę bardziej tradycyjnych poglądów na wspólnotę.

POWIĄZANE: 10 filmów, które prawie wyreżyserował David Lynch

Politycy i całe społeczeństwo zaczęli postrzegać lata pięćdziesiąte XX wieku jako złoty wiek, ale Lyncha Niebieski aksamit służyło jako przypomnienie, że w tych świętych dniach nie wszystko było idealne. Chociaż Jeffrey był bohaterem filmu, zakończenie pokazało, że w zasadzie wyszedł bez szwanku ze swojego dziewiczego życia na przedmieściach, podczas gdy było oczywiste, że Dorothy nie. Pragnienie przygód młodego człowieka doprowadziło go do konfliktu z prawdziwym światem i mógł wpatrywać się w tę ciemność, nie musząc w niej istnieć. Jeffrey skonfrontował się z Frankiem Boothem tylko dlatego, że zagroził idyllicznemu obrazowi, w przeciwnym razie wszystko trwałoby tak, jak było.

WIĘCEJ: Ulubione filmy Davida Lyncha (i dlaczego je kocha)